ধনী হোৱাৰ সপোন সকলোৱে দেখে। সকলোৱে নিজৰ সপোন পূৰণ কৰিব নাজানে। এনে পৰিস্থিতিত আমি আপোনালোকক চানক্যৰ এটা নীতিৰ বিষয়ে ক’ম, যিয়ে যিকোনো ব্যক্তিক ধনী হোৱাত সহায় কৰিব। চাণক্যৰ প্ৰধান ধাৰণা নীতিয়ে এজন ব্যক্তি কেনেকৈ ধনী হ’ব পাৰে সেই বিষয়ে বুজাইছে। আচলতে প্ৰতিজন মানুহৰেই ধনী হোৱাৰ সপোন থাকে। কিন্তু সকলোৰে ধনী হোৱাৰ সপোন পূৰণ নহয়। ইয়াৰ আঁৰত ব্যক্তিজনৰ কঠোৰ পৰিশ্ৰম আৰু ভাগ্য।
আচাৰ্য চাণক্যই নীতিত জানে যে এজন ব্যক্তিয়ে ধনী হ’বলৈ কি কি বস্তুৰ বিশেষ যত্ন ল’ব লাগে। ধনী হ’বলৈ এজন ব্যক্তিয়ে নিজৰ কিছুমান অভ্যাস সলনি কৰিব লাগিব, তাৰ পিছতহে তেওঁ ধনীৰ শ্ৰেণীত আহিব পাৰিব। কোনটো অভ্যাস সলনি কৰি যিকোনো ব্যক্তিয়ে ধনী হ’ব পাৰে সেই বিষয়ে জোনো আহক। আচাৰ্য চাণক্যৰ মতে ধনী হ’বলৈ প্ৰথমে এজন ব্যক্তিয়ে দান দিব লাগিব। এনে কৰিলে ব্যক্তিজনৰ একো নহয় কিন্তু তাৰ পৰিৱৰ্তে তেওঁ আশীৰ্বাদ লাভ কৰে। আচাৰ্য চাণক্যৰ মতে দান দিয়া ব্যক্তিজনৰ ওপৰত ঈশ্বৰৰ আশীৰ্বাদৰ বৰষুণ অব্যাহত থাকে। গতিকে দান দিয়া সেই ব্যক্তিজন দুখীয়া নহয় বৰঞ্চ অধিক ধনী হৈ পৰে।
আপোনালোকক কওঁ যে চাণক্যৰ মতে দান কৰিলে ব্যক্তিৰ আৰ্থিক অৱস্থা অধিক মজবুত হয়। দান কৰিবলৈ এজন ব্যক্তিয়ে ধৰ্মীয় কাম-কাজ, সমাজ কামত ধন বিনিয়োগ কৰিব পাৰে বা আনকি দুখীয়া লোকক দান দিব পাৰে।
দ্বিতীয় অভ্যাসত চাণক্যৰ মতে এজন ব্যক্তিয়ে কেতিয়াও নিজৰ ধনক লৈ গৌৰৱ কৰিব নালাগে। এজন ব্যক্তিয়ে নিজৰ আৰ্থিক অৱস্থাক লৈ গৌৰৱ প্ৰকাশ কৰিলেও টকা তেওঁৰ হাতত বেছি দিন নাথাকে। আচলতে দেৱী লক্ষ্মীৰ খং উঠে এনে মানুহৰ ওপৰত।