যেতিয়া এজন ব্যক্তি প্ৰেমৰ সৈতে গভীৰভাৱে জড়িত হৈ পৰে, তেতিয়া তেওঁ কামনা কৰে যে তেওঁৰ সংগী সদায় তেওঁৰ লগত বা তেওঁৰ ওচৰত থাকিব লাগে, যদিও তেওঁৰ ব্যস্ত জীৱনত এইটো সম্ভৱ নহয়। বহু সময়ত বাহিৰত কাৰোবাৰ লগত থাকিলে তেওঁক মিছ কৰে কাৰণ তেওঁলোকৰ অবিহনে আপোনাৰ কাম সম্পন্ন কৰিব নোৱাৰি। যিমানেই সংগীৰ প্ৰয়োজন নহওক কিয়, জীৱনৰ যিকোনো বস্তুৰ ওপৰত অত্যধিক নিৰ্ভৰশীল হোৱাটো ভাল নহয়, মানুহ এজন আত্মনিৰ্ভৰশীল হ’ব লাগে। আপুনি কেনেকৈ জানিব যে আপুনি আপোনাৰ সংগীৰ ওপৰত অত্যধিক নিৰ্ভৰশীল হৈ পৰিছে, জানি লওক এই বিষয়ে…
কিছুমান মানুহৰ বাবে অকলে বজাৰ কৰিবলৈ যোৱাটো সহজ নহয়, তেওঁলোকে নিজৰ সংগীক লগত লৈ যায় যাতে তেওঁলোকে তেওঁলোকৰ পছন্দৰ বিষয়ে সুধিব পাৰে, কাৰণ তেওঁলোক নিজেই সাজ-পোছাকৰ পছন্দৰ বিষয়ে বিভ্ৰান্ত হয়। আপুনি নিজাববীয়াকৈ সিদ্ধান্ত লোৱা উচিত, কাৰণ ইয়াৰ ফলত আপোনাৰ সংগী বিৰক্ত হ’ব পাৰে।
যদি আপোনাৰ সংগী দুখী, তেন্তে আপুনিও দুখী হৈ থকাটো প্ৰয়োজনীয় নহয়। যদি আপুনি কোনো কথাত বিচলিত হয় আৰু একে সময়তে আপোনাৰ সংগী সুখী হয়, তেন্তে ইয়াৰ বাবে নিজকে একেবাৰেই দোষ নিদিব, কাৰণ আপোনাৰ মানসিক অৱস্থা বেলেগ হ’ব পাৰে। নিজৰ মেজাজ আন কাৰোবাৰ মেজাজৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল কৰি লোৱাটো ঠিক নহয়।
যদি আপুনি আশংকা কৰে যে যদি কোনো কাৰণত আপুনি আপোনাৰ সংগীক এৰি যায় বা মৃত্যু হয় তেন্তে তেওঁলোকৰ অবিহনে আপুনি জীয়াই থাকিব নোৱাৰিব, তেন্তে এই পৰিস্থিতি পিছলৈ বিপদজনক হৈ উঠিব পাৰে। মানুহ এজনক যিমানেই ভাল নাপাওক কিয়, অকলে জীয়াই থকাৰ দক্ষতা শিকিব লাগিব।