বৰ্তমান আধুনিক যুগত প্ৰায় মানুহে চামুচ আৰু কাঁটাচামুচেৰে(Food eating style) খোৱা শৈলী পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতাৰ প্ৰতীক বুলি গণ্য কৰে, আমাৰ আইতাহঁতৰ যুগৰ হাতেৰে খোৱাৰ অভ্যাস লাহে লাহে নাইকিয়া হৈ আহিছে।
হাতেৰে খোৱাটো কেৱল এটা পৰম্পৰা নহয়, বৈজ্ঞানিক আৰু আয়ুৰ্বেদিক দৃষ্টিকোণৰ পৰাও ই উপকাৰী। কিন্তু ইয়াৰ পিছতো ভাৰতকে ধৰি সমগ্ৰ বিশ্বতে যোৱা কেইটামান দশকত চামুচেৰে খোৱাৰ ধাৰা বাঢ়িছে। গতিকে চামুচেৰে খোৱাটো ফেশ্বন নে স্বাস্থ্যৰ বাবে ভাল? হাতেৰে খোৱাটোৱে আপোনাৰ ভাবমূৰ্তি নষ্ট কৰে নেকি, মানুহে আপোনাক পিছপৰা বুলি গণ্য কৰে নেকি আৰু আধুনিকতাৰ নামত চামুচেৰে খাই নেকি আপুনিও?
সনাতন সংস্কৃতি অনুসৰি আমাৰ শৰীৰ পাঁচটা মৌলৰে গঠিত আৰু আঙুলিয়ে বিভিন্ন মৌল চিনাক্ত কৰে। বুঢ়া আঙুলিটো জুইৰ লগত জড়িত, আনহাতে তৰ্জনী আঙুলিটো বায়ুৰ লগত জড়িত। একেদৰে মধ্যমা আঙুলিটো আকাশৰ লগত, সৰু আঙুলিটো পানীৰ লগত জড়িত। এই পাঁচটা পইণ্ট মিলাই খাদ্য খালে আমাৰ শৰীৰৰ বিভিন্ন অংশত ইয়াৰ প্ৰভাৱ পৰে।
হাতেৰে খাদ্য খোৱাৰ উপকাৰিতা-
বিভিন্ন গৱেষণাৰ পৰা দেখা গৈছে যে হাতেৰে খাদ্য খোৱাৰ বহু উপকাৰ হয়।
১/ শক্তিশালী পাচনতন্ত্ৰ
আমাৰ পাচনতন্ত্ৰ ভাল হয় আৰু খাদ্য সোনকালে হজম হয়। আয়ুৰ্বেদৰ মতে খাদ্য মুখত ভৰাই দিলে যোগ মুদ্ৰাৰ ৰূপত আঙুলিবোৰ লৰচৰ কৰে, যাৰ ফলত খাদ্যৰ দ্ৰুত হজম হোৱাত সহায় কৰে।
২) ৰক্ত সঞ্চালন
হাত লৰচৰ কৰাৰ লগে লগে শৰীৰৰ বহু বস্তু সলনি হয়। ইয়াৰ ফলত আপোনাৰ শৰীৰৰ ৰক্ত সঞ্চালন সঠিক হৈ থাকে।
৩/ গৰম আৰু ঠাণ্ডা চিনাক্তকৰণ
খাদ্য খোৱাৰ সময়ত আঙুলিৰ বিন্দুবোৰে খাদ্যৰ উষ্ণতা অনুভৱ কৰে আৰু খাদ্য কিমান গৰম বা ঠাণ্ডা সেইটো অনুমান কৰিবলৈ সক্ষম হয়। সেই অনুসৰি মগজুৱে কাম কৰে।
৪) হজম শক্তি
হাতেৰে খোৱাৰ সময়ত আমি কিমান খাব লাগে, কি খাব লাগে, কিমান বেগেৰে খাব লাগে সেই কথাও বুজিব পাৰো, যাৰ ফলত হজম শক্তি সহজ হৈ পৰে।
৫/ অতিমাত্ৰা খাদ্য গ্ৰহণৰ পৰা আঁতৰি থকা
হাতেৰে খোৱাৰ ফলত খাদ্যৰ পৰিমাণ নিৰ্দিষ্ট হৈ থাকে, যাৰ ফলত অধিক খাদ্য খোৱাৰ প্ৰয়োজনীয়তা কমি যায়।
শাস্ত্ৰত কি লিখা আছে?
হাতেৰে খাদ্য খোৱাৰ আঁৰতো আমাৰ সাংস্কৃতিক সংযোগ আছে। শাস্ত্ৰত লিখা আছে যে খাদ্য ব্ৰহ্মা, ৰস বিষ্ণু আৰু গ্ৰাহক মহেশ্বৰ। হাতেৰে খোৱাৰ দ্বাৰা আমি খাদ্যৰ প্ৰতি আমাৰ শ্ৰদ্ধা প্ৰকাশ কৰোঁ আৰু আমাৰ শাস্ত্ৰত খাদ্য গ্ৰহণৰ লগত জড়িত বহুতো পদ আছে।
চামুচেৰে খোৱা কেতিয়াৰ পৰা আৰম্ভ হৈছিল?
প্ৰাচীন মিচৰত ৩০০০ বছৰ আগতে হেণ্ডেল থকা চামুচৰ ব্যৱহাৰ আৰম্ভ হৈছিল। প্ৰথমে চামুচ শিলৰ আৰু তাৰ পিছত কাঠৰ পৰা তৈয়াৰ কৰা হৈছিল। ধাতুৰ চামুচ বহু পিছত জনপ্ৰিয় হৈ পৰিছিল। গ্ৰীক আৰু ৰোমান সাম্ৰাজ্যৰ সময়ত চামুচ প্ৰায়ে ব্ৰঞ্জ আৰু ৰূপৰ পৰা তৈয়াৰ কৰা হৈছিল আৰু ইয়াক বেছিভাগেই ধনী লোকে ব্যৱহাৰ কৰিছিল। ইংৰাজী বুৰঞ্জী অনুসৰি ১২৫৯ চনত প্ৰথম এডৱাৰ্ডৰ আলমাৰীত চামুচৰ উল্লেখ পোৱা যায়।সংস্কৃত গ্ৰন্থ আৰু আয়ুৰ্বেদিক গ্ৰন্থত কুশপাত্ৰ, চাৰু, সৰ্বানী আদি শব্দ ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে, যিয়ে চামুচৰ দৰে বস্তুলৈ আঙুলিয়াই দিয়ে।
গতিকে কেনেকৈ খাব খাদ্য?
হাত বা চামুচেৰে খোৱাটো আপোনাৰ বাবে ভাল লগা বা অপছন্দৰ বিষয়। কিন্তু এইটো একেবাৰেই নহয় যে চামুচেৰে খোৱাই আধুনিক কৰি তুলিব আৰু হাতেৰে খালে পিছপৰা হ’ব। যদি আপুনি হাতেৰে খায়, তেন্তে খোৱাৰ আগতে হাত দুখন ভালদৰে পৰিষ্কাৰ কৰিব। হাতেৰে খোৱাটোৱে আমাক আত্মসন্তুষ্টিৰ অনুভৱ দিয়ে।