ভাৰতবৰ্ষ বৈচিত্ৰ্যৰ দেশ। ভাৰত হয়তো পৃথিৱীৰ একমাত্ৰ দেশ য’ত ভাষা, জীৱনশৈলী আৰু খাদ্যাভ্যাস প্ৰতি ১০০ কিলোমিটাৰৰ মূৰে মূৰে সলনি হয়। প্ৰতিখন ৰাজ্যৰ নিজস্ব বেলেগ বেলেগ খাদ্য। বহু ৰাজ্যত ৰুটি বেছিকৈ খোৱা হয়, আনহাতে বহু ঠাইত চাউলক খাদ্য হিচাপে অগ্ৰাধিকাৰ দিয়া হয়। উত্তৰ-পূৰ্বাঞ্চলত ভাতবিহীন খাদ্যৰ কথা কল্পনা কৰিব নোৱাৰি। ভাৰতত বৃহৎ পৰিমাণে ধানৰ সিঁচা হয় আৰু দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তত ভাত ৰন্ধা পদ্ধতিও বেলেগ বেলেগ। বৰ্তমান প্ৰেচাৰ কুকাৰৰ যুগ। গতিকে আজি আমি আপোনালোকক প্ৰেচাৰ কুকাৰত পাৰ্বয়ল কৰা চাউল কেনেকৈ বনাব পাৰি তাৰ বিষয়ে ক’ম। ৰোটি গুলকৈ বনোৱাটো যেনেকৈ কলা, একেদৰে ভাত ৰন্ধাটোও এটা কলা। অলপ কষ্ট কৰিলেই চাউল একেবাৰে সুস্বাদু দেখাব পাৰি। যদি আপুনি সোনকালে আৰু সহজে ভাত বনাব বিচাৰে তেন্তে প্ৰেচাৰ কুকাৰত চাউল বনাব পৰাটোৱেই উত্তম বিকল্প।
প্ৰেচাৰ কুকাৰত ভাত বনাবলৈ চাউলখিনি পৰ্যাপ্ত পানীত আধা ঘণ্টা তিয়াই থ’ব লাগে। আধা ঘণ্টাৰ পিছত চাউলখিনি ভালদৰে ফিল্টাৰ কৰি প্ৰেচাৰ কুকাৰত চাউলৰ দুগুণ পৰিমাণৰ উতলা পানীত দিব। উদাহৰণস্বৰূপে, যদি আপুনি এগিলাচ চাউলৰ ভাত বনাব বিচাৰে, তেন্তে তাত দুগিলাচ পানী দিব। যদি আপুনি চাউলখিনি সুস্বাদু হোৱাটো বিচাৰে তেন্তে ভাতখিনি ৰান্ধি থাকোঁতে আধা নেমুৰ ৰস আৰু এচামুচ তেল দিব, ইয়াৰ ফলত ভাতখিনিত নতুন সোৱাদ পোৱা যাব।
যদি আপুনি ভাত বনাবলৈ পৰিকল্পনা কৰিছে তেন্তে ভাল আৰু অলপ দামী চাউল বাছি লওক। বিশেষকৈ বাছমতী চাউল পূৰ্ণ ফুল ফুলাই তৈয়াৰ কৰা হয়, গতিকে কেৱল বাছমতী চাউলহে কিনিব লাগে।
সদায় মধ্যমীয়া জুইত ভাত ৰান্ধিব যাতে চাউল ভালদৰে সিজি যায় আৰু কুকাৰৰ তলত লাগি নাথাকে। ভাতখিনি অধিক সুস্বাদু হ’বলৈ ভাত সিজোৱাৰ পিছত ওপৰত দেশী ঘিউ ঢালিব লাগে।