আপোনাৰ সন্তানে বিদ্যালয়লৈ যাবলৈ অনিচ্ছুক হৈ কান্দে নেকি, তেনেহ’লে ইয়াৰ ৬ টা কাৰণ থাকিব পাৰে, জানক কাৰণ সমূহ

কিছুমান শিশু আছে যি সুখেৰে বিদ্যালয়লৈ যায়, কিন্তু কেইদিনমান বা পিছত, তেওঁলোকে বিদ্যালয়লৈ আহিবলৈ আৰম্ভ কৰে। যদি শিশুৱে স্কুললৈ যাওঁতে কান্দিছে, আপুনি এই বোৰ জানিব লাগে।বহুতো শিশু আছে যিয়ে বিদ্যালয়লৈ যাওঁতে বহুত কান্দিছে। ইয়াৰ সৰল কাৰণ টো হ’ল যে শিশুসকলৰ বাবে তেওঁলোকৰ মাক-দেউতাকক এৰি অজ্ঞাত স্থানলৈ যোৱাটো অতি কঠিন। আৰম্ভণিতে, শিশুৱে বুজি নাপায় আমি কিয় আৰু ক’লৈ গৈ আছো। এনে পৰিস্থিতিত, বহু ঠাইত মিলা-মিছা কৰিবলৈ সময় লাগে। এই স্বাভাৱিক বস্তুটোৰ বাহিৰেও, কিছুমান শিশু আছে যি সুখেৰে বিদ্যালয়লৈ যায়, কিন্তু কেইদিনমানৰ ভিতৰত বা পিছত, তেওঁলোকে বিদ্যালয়লৈ আহিবলৈ আৰম্ভ কৰে। যদি আপোনাৰ সন্তানেও স্কুললৈ যাবলৈ অত্যাধিক কান্দিছে, তেন্তে আপুনি ইয়াক উপেক্ষা কৰা উচিত নহয় কিন্তু শিশুটোৰ এই আচৰণৰ কাৰণ কি জানিব লাগে। যদি শিশুটোৱে হঠাতে বিদ্যালয়লৈ যোৱাৰ নামত কান্দিবলৈ আৰম্ভ কৰে, তেনেহ’লে এইবোৰ কাৰণ-

আপুনি শিশুটোক সুধিব লাগিব যে শিশু বা আন কোনোবাই তাক বিদ্যালয়ত হাৰাশাস্তি কৰে নেকি? বহুসময়ত শিশুৱে ভয় খাবলৈ ইমান ভয় কৰে যে তেওঁলোকৰ বাবে বিদ্যালয় এখন দুঃস্বপ্নৰ দৰে হৈ পৰে।আজিৰ সময়লৈ চাই, শিশুৱে নিজৰ অতিৰিক্ত যত্ন লোৱা উচিত। আমি পিছদিনা শিশুৰ নিৰ্যাতন সম্পৰ্কীয় গোচৰবোৰ পঢ়িছিলো। এনে পৰিস্থিতিত, আপুনি শিশুটোক মৰমেৰে সুধিব লাগে যে কোনেও তাৰ সৈতে ভুল নকৰে। আপুনি শিশুসকলক ইয়াৰ সৈতে সম্পৰ্কিত কথাবোৰো ক’ব পাৰে।

শিক্ষক, শিশু বা বিদ্যালয়ৰ যিকোনো কৰ্মচাৰীয়ে, কৌতুকৰ নামত, বহুসময়ত শিশুসকলক কিবা কয়, যিটো শিশুটোৱে মনলৈ লৈ যায়। উদাহৰণ স্বৰূপে, যেতিয়া শিশুটোক মটু বুলি কোৱা হয়, শিশুটো হীনমন্যতাত ভুগিবলৈ আৰম্ভ কৰে আৰু অনুভৱ কৰে যে প্ৰতিদিনে তেওঁক এই বস্তুটোৰ বাবে উপহাস কৰা হ’ব আৰু সি নিম্নমানৰ।পঢ়া আৰু লিখাত দুৰ্বল প্ৰতিটো শিশুৰ মানসিক স্তৰ একে নহয়, সেয়েহে বহুতো শিশুৱে বস্তুবোৰ সহজে বুজি নাপায়। এনে পৰিস্থিতিত, যদি শিশুৱে একো শিকিব নোৱাৰে, তেন্তে তেওঁ এতিয়াও বিদ্যালয়লৈ যাবলৈ অনিচ্ছুক। পলমকৈ শিকাত কোনো ক্ষতি নাই সেয়েহে শিশুসকলক গালি দিয়াৰ সলনি তেওঁলোকক প্ৰেৰিত কৰাৰ পদ্ধতি সলনি কৰক।