উৰুৰ হাড় ভাঙিলে কৃত্ৰিম বুদ্ধিমত্তাই ক’ব যে অস্ত্ৰোপচাৰৰ প্ৰয়োজন আছে নে পৰৱৰ্তী চিকিৎসা কি হ’ব। গুৱাহাটী ইণ্ডিয়ান ইনষ্টিটিউট অৱ টেকন’লজি (আই আই টি)ৰ গৱেষকৰ এটা দলে চিকিৎসা জগতখনক এনে এটা মডেল আৱিষ্কাৰ কৰি প্ৰতিক্ৰিয়া প্ৰকাশ কৰিছে।
ভৰিৰ উৰু অংশ ভাঙিলে মেৰামতি কৰাটো কঠিন আৰু ব্যয়বহুল হ’ব পাৰে, বিশেষকৈ বয়সস্থ লোকৰ ক্ষেত্ৰত। গুৱাহাটীৰ আই আই টিৰ শিক্ষক ডাঃ ছৌপটিক চন্দা আৰু গৱেষকৰ এটা দলে ৰোগীৰ শাৰীৰিক দুখ-কষ্ট আৰু পৰিয়ালৰ ওপৰত অস্ত্ৰোপচাৰৰ আৰ্থিক বোজা কমোৱাৰ বাবে এই আৰ্হি প্ৰস্তুত কৰিছিল।
তেওঁলোকে কয় যে শেহতীয়াকৈ হিপ আৰু হিপ ফ্ৰেক্টৰৰ সংখ্যা অস্বাভাৱিকভাৱে বৃদ্ধি পাইছে। আমাৰ দেশত প্ৰতি বছৰে ২ লাখৰো অধিক লোকে এই অস্ত্ৰোপচাৰ কৰে।
পৰম্পৰাগত পদ্ধতি অনুসৰি অস্ত্ৰোপচাৰ বিশেষজ্ঞসকলে ভঙা ঠাইত অস্থায়ীভাৱে ষ্টীলৰ প্লেট বা ৰড ৰাখে। এই সমগ্ৰ পদ্ধতিটো কিমান সফল হ’ব, বা আচলতে সফল হ’ব নে নহয়, সেয়া সম্পূৰ্ণৰূপে চিকিৎসকৰ অভিজ্ঞতা আৰু ৰোগ নিৰ্ণয় কৰাৰ ক্ষমতাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰে। সুদীপ্তই কয় যে, “ ৰোগীৰ শাৰীৰিক অৱস্থা আৰু পূৰ্বতে থকা জটিলতাসমূহ বুজি হাড়ভঙাৰ ধৰণ নিৰ্ণয় কৰা আৰু চিকিৎসাৰ ধৰণ নিৰ্বাচন কৰাটোৱে ভৱিষ্যতৰ চিকিৎসা বিজ্ঞানত এক বৃহৎ ভূমিকা পালন কৰিব পাৰে।”
শেহতীয়াকৈ তেওঁলোকে এটা চফট্ ৱেৰ বা এপ্লিকেচন প্ৰস্তুত কৰাৰ পৰিকল্পনা কৰিছে। সেই চফট্ ৱেৰৰ এলগৰিদমৰ ভিত্তিত চিকিৎসালয়সমূহে চিকিৎসা কৰিব পাৰিব।
