১৯৮৩ চনৰ বিশ্বকাপ চেম্পিয়ন কপিল দেৱে ৰাজকোটত শ্ৰীলংকাৰ বিৰুদ্ধে সূৰ্য্য কুমাৰ যাদৱৰ অসাধাৰণ প্ৰদৰ্শনত আচৰিত হৈছিল আৰু তেওঁৰ বেটিং দক্ষতাক শচীন তেণ্ডুলকাৰ, বিভ ৰিচাৰ্ডছ, বিৰাট কোহলী, ৰিকি পণ্টিঙৰ দৰে কিংবদন্তিৰ সৈতে তুলনা কৰিছিল।
সৌৰাষ্ট্ৰ ক্ৰিকেট এছ’চিয়েশ্যন ষ্টেডিয়ামত অনুষ্ঠিত হোৱা শৃংখলাৰ তৃতীয় আৰু অন্তিমখন টি-২০ ইণ্টাৰনেশ্যনেল খেলত শ্ৰীলংকাৰ বিৰুদ্ধে মাত্ৰ ৫১ বলত ১১২ ৰান সংগ্ৰহ কৰি ভাৰতৰ ৪ নং খেলুৱৈগৰাকীয়ে ১১২ ৰান সংগ্ৰহ কৰে। মাত্ৰ ১৩৭ ৰানত আলহী দলটোক আউট কৰাৰ পূৰ্বে বলাৰসকলে ৫ উইকেটৰ বিনিময়ত ২২৮ ৰান সংগ্ৰহ কৰাত টিম ইণ্ডিয়াক সহায় কৰিছিল।
“কেতিয়াবা তেওঁৰ টোকৰ কেনেকৈ বৰ্ণনা কৰিব লাগে সেই বিষয়ে মই শব্দ হেৰুৱাই পেলাওঁ। আমি যেতিয়া শচীন তেণ্ডুলকাৰ, ৰোহিত শৰ্মা, বিৰাট কোহলীক দেখিবলৈ পাওঁ, তেতিয়া আমি অনুভৱ কৰো যে কোনোবাদিনা এনে এজন খেলুৱৈ থাকিব যিয়ে আমাক বাধ্য কৰিব যে তেওঁও সেই তালিকাৰ অংশ বুলি ভাবিবলৈ।” এইদৰে কয়।
“ভাৰতত সঁচাকৈয়ে বহুত প্ৰতিভা আছে। আৰু তেওঁ যি ধৰণৰ ক্ৰিকেট খেলে, সেই লেপে ফাইন লেগটোৰ ওপৰত ৱানটো শ্বট কৰিলে, তাৰ পিছত সেইটোৱে বলাৰজনক ভয় খাই পেলায় কাৰণ তেওঁ থিয় হৈ মিড অন আৰু মিড উইকেটত ছয় অভাৰত মাৰিব পাৰে।”-সেইটোৱেই বলাৰসকলৰ বাবে কঠিন কৰি তোলে কাৰণ তেওঁ ধাৰাবাহিকভাৱে লাইন আৰু লেংথ বাছি ল’ব পাৰে।
মই ডি ভিলিয়াৰ্ছ, ভিভিয়ান ৰিচাৰ্ডছ, শচীন, বিৰাট, ৰিকি পণ্টিঙৰ দৰে মহান বেটছমেনক দেখিছো, কিন্তু ইমান পৰিষ্কাৰকৈ বল মাৰিব পৰা অতি কমেইহে আছে এই ধৰণৰ খেলুৱৈ শতিকাত এবাৰহে আহে।’