মধুৰি আমৰ বহুতো উপকাৰীতা আছে যদিও বহু অপকাৰীতাও আছে। এতিয়া মানুহৰ সৰু-সুৰা ৰোগ হোৱাৰ বতৰ। কিয়নো এতিয়া যিহেতু ঠাণ্ডাৰ পৰা গৰমলৈ আহিছে। আনহাতে চাৰিওফালে শুকান, ধূলি আৰু ধূলি। গতিকে এনে সময়ত আমি মধুৰি আম খাওঁতে সাৱধানতা অৱলম্বন কৰিব লাগে।
চৰ্দি, কাহ হৈ থকা লোকে মধুৰি আমৰ খাব নালাগে, কাৰণ ইয়াৰ প্ৰভাৱ ঠাণ্ডা। বিশেষকৈ ৰাতি খোৱাৰ পৰা বিৰত থাকিব লাগে।
মধুৰি আম আঁহযুক্ত খাদ্য যিয়ে পাচনত সহায় কৰে আৰু কোষ্ঠকাঠিন্যৰ সমস্যাও দূৰ কৰে, কিন্তু আপুনি জানি আচৰিত হ’ব যে এই ফল অত্যধিক সেৱনে পাচনতন্ত্ৰত অতি বেয়া প্ৰভাৱ পেলায়, কিন্তু যিসকল খিংখিঙীয়া স্বভাৱৰ তেওঁলোকে মধুৰি আমৰ খাব লাগে।
মধুৰি আমত পৰিমাণে ফ্ৰুক্ট’জ আৰু ভিটামিন চি থাকে, এই দুয়োটাকে অতিৰিক্তভাৱে খালে পেট ফুলাৰ সমস্যা হ’ব পাৰে। ইয়াৰ ফলত শৰীৰে অধিক ভিটামিন চি শোষণ কৰাত অসুবিধাৰ সৃষ্টি কৰে। মনত ৰাখিব যে মধুৰি আম খোৱাৰ পিছত লগে লগে শুব নালাগে, নহ’লে পেট ফুলা সমস্য়া বাঢ়িব।
ডায়েবেটিছ ৰোগীক প্ৰায়ে পৰামৰ্শ দিয়া হয়, সীমিত পৰিমাণত মধুৰি আম খাবলৈ।দিনটোত এটাৰ পৰা দুটা মজলীয়া আকাৰৰ মধুৰি আম খোৱাটো স্বাস্থ্যৰ বাবে উপকাৰী।