কাণ ফুটোৱা আৰু (Men ear piercing) কাণফুলিৰ গুৰুত্ব আজিৰ বস্তুবাদী জগতখনত জনপ্ৰিয় হৈ পৰিছে। কিন্তু সনাতন ধৰ্ম আৰু জ্যোতিষ শাস্ত্ৰত এই পৰম্পৰা কেৱল ষ্টাইলৰ বাবে নহয়, শাৰীৰিক আৰু মানসিক বিকাশৰ বাবেও অপৰিহাৰ্য বুলি বিবেচিত হৈছে। হিন্দু ধৰ্মৰ ১৬টা ৰীতি-নীতিৰ ভিতৰত অন্যতম “কৰ্ণবেধ সংস্কাৰ” পুৰুষৰ বাবে বিশেষ তাৎপৰ্য বহন কৰে। প্ৰাচীন কালত প্ৰায় প্ৰতিজন মানুহেই কাণ ফুটোৱা অনুষ্ঠান সম্পন্ন কৰিছিল। কিন্তু পৰিৱর্তিত সময়ৰ লগে লগে এই পৰম্পৰা সলনি হৈছে, কেৱল নাৰীৰ মাজতহে এই পৰম্পৰা দেখা গৈছে। বৰ্তমান সময়ত বেছিভাগ পুৰুষেই কাণ ফুটাই, কাণ ফুটোৱাটো কেৱল চখ নে সৌভাগ্যৰ প্ৰয়োজনীয়তা আৰু ইয়াৰ শুভ আৰু অশুভ শংকা কি কি? জানো আহক-
জ্যোতিষৰ মতে মানৱ শৰীৰৰ কিছু অংশ বিভিন্ন গ্ৰহৰ লগত জড়িত। কাণৰ তলৰ অংশ মূলতঃ কেতুৰ দ্বাৰা প্ৰভাৱিত হয়। কাণ ফুটোৱালে ৰাহু আৰু কেতুৰ নেতিবাচক প্ৰভাৱ কমি যায় আৰু ব্যক্তিৰ জীৱনৰ অভাৱনীয় বাধা দূৰ হয় বুলি বিশ্বাস কৰা হয়। তদুপৰি কাণত সোণ পিন্ধিলে মানুহৰ ৰাশিফলত বৃহস্পতি আৰু সূৰ্য্য শক্তিশালী হয়। ইয়াৰ ফলত আত্মবিশ্বাস, সামাজিক সন্মান, সিদ্ধান্ত গ্ৰহণৰ ক্ষমতা বৃদ্ধি পায়।
পুৰুষে সদায় সোণ বা ৰূপক অগ্ৰাধিকাৰ দিব লাগে। কৃত্ৰিম বা সস্তীয়া ধাতু পৰিধান কৰিলে ছালৰ বিকাৰ আৰু বিৰূপ গ্ৰহৰ প্ৰভাৱ পৰিব পাৰে। জ্যোতিষৰ দৃষ্টিকোণৰ পৰা দুয়োখন কাণ ফুটোৱাটো পুৰুষৰ বাবে অধিক শুভ বুলি গণ্য কৰা হয়, যাৰ ফলত সমগ্ৰ শৰীৰত শক্তিৰ সম প্ৰবাহ নিশ্চিত হয়।
বিৰাট কোহলীৰ পৰা আৰম্ভ কৰি ৰণবীৰ কাপুৰৰ দৰে ডাঙৰ তাৰকালৈকে আজিৰ প্ৰজন্মই এই পৰম্পৰাক আঁকোৱালি লৈছে। তেওঁলোকে হয়তো ষ্টাইলৰ বাবে কাণ ফুটাইছে, তথাপিও তেওঁলোকে অজানিতে ইয়াৰ জ্যোতিষ আৰু স্বাস্থ্যজনিত উপকাৰো লাভ কৰে।
