আমাৰ পৃথিৱী খনত বিভিন্ন প্ৰকাৰৰ লোক আছে, কিছুমান লোক সদায় আমাৰ বাবে সুখী আৰু কিছুমান অতি দুখী যে লাগে। কিন্তু সঁচাকৈ সুখী ব্যক্তিজনৰ জীৱনত কোনো সমস্যা নাই নে? আৰু অত্যন্ত দুখী ব্যক্তিজনৰ জীৱনত সঁচাকৈ যথেষ্ট বিভ্ৰান্তি আছে নে? যিজন ব্যক্তিয়ে প্ৰতিদিনে তেওঁৰ সমস্যাবোৰ হিচাপ কৰে তেওঁ অধিক বিচলিত হয় ।

প্ৰকৃততে, সুখী আৰু বিচলিত হোৱাটোৱে এজন ব্যক্তিৰ জীৱন প্ৰদৰ্শন নকৰে কিন্তু তেওঁৰ জীৱন ধাৰণৰ ধৰণ দেখুৱায়। আপুনি আপোনাৰ অভ্যাসত কিছু দিশ অন্তৰ্ভুক্ত কৰি সুখী হ’ব পাৰে, যাৰ ফলত আপোনাৰ বাবে জীৱনত ইতিবাচক আৰু সুখী জীৱনৰ বিষয়ে চিন্তা কৰা সহজ হয় পৰিব।

১. ক্ষতি বিচাৰি উলিওৱা বা বেয়া বিচাৰি পোৱাটো জীৱনৰ আটাইতকৈ সহজ বস্তু, কিন্তু ইয়াৰ ফলাফল ভাল নহয়। বেয়া বিচাৰি থাকোঁতে, আমি নিজকে নেতিবাচকতাৰ ফালে লৈ যাওঁ। একে সময়তে, যদি আপুনি মানুহৰ মাজত বেয়া বিচাৰি থাকে, আপুনি মানুহক ঘৃণা কৰা আৰম্ভ কৰিব আৰু মানুহক নিজৰ পৰা আঁতৰাই ৰাখিব। সুখী হ’বলৈ, মানুহৰ মাজত ভাল বিচাৰি উলিওৱাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ।

২. মানুহ সুখী হ’বলৈ, চাৰিওফালৰ পৰিৱেশো সুখৰ হ’ব লাগে। মানুহে তেওঁলোকৰ পৰিয়ালৰ সৈতে আটাইতকৈ বেছি আৰু মূল্যৱান সময় অতিবাহিত কৰিব লাগে । আমাৰ জীৱনত বন্ধুসকলেও এক ডাঙৰ ভূমিকা পালন কৰে। পৰিয়ালৰ সৈতে আমাৰ সম্পৰ্ক উন্নত হ’ব লাগে আৰু আমি সেইবোৰ উন্নত কৰিবলৈ কাম কৰি থকা উচিত। একেদৰে, আমাৰ বন্ধুসকল এনেকুৱা হ’ব লাগে যাতে তেওঁলোকে আমাৰ ওপৰত ইতিবাচকতা পূৰণ কৰিব পাৰে।

৩. আমি যি কৰি আছোঁ সেইবোৰ আমাৰ জীৱনতো যথেষ্ট প্ৰভাৱ পেলায়। ইয়াৰ বাবে, আমি নিজক সুখী কৰা কাম কৰাটো ভাল। অৱশ্যে, এয়া সদায়ৰ বাবেন হয়। কিন্তু যদি আমি নিষ্ঠাৰে যি কৰি আছোঁ সেয়া কৰোঁ, তেন্তে ই আমাক সুখী হ’ব পাৰোঁ নিষ্ঠাৰে কৰা কামৰ ফলাফল ভাল, যি আমাক সুখ দিয়ে।

৪. ৰাতিপুৱা শুই উঠাৰ পৰা ৰাতিলৈ গোটেই দিনটো আমাৰ মনত বহুতো কথা চলি থাকে। আনকি আমাৰ চাৰিওফালে ঘটি থকা ঘটনাবোৰৰ সৈতে সংযোগ স্থাপন কৰিও, আমাৰ মনলৈ বহুপ্ৰকাৰৰ চিন্তা আহে, যি ভাল আৰু বেয়া দুয়োটা হ’ব পাৰে। যিকোনো বেয়া চিন্তা পৰিহাৰ কৰিবলৈ, সকলো ধৰণে চিন্তাৰ প্ৰতি মনোযোগ দিয়া পৰিহাৰ কৰা আৰু ভাল আৰু উন্নত চিন্তাৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়াটো গুৰুত্বপূৰ্ণ।

৫. সকলো লোকৰে কিবা বা আন এটাৰ বিষয়ৰ ওপৰত মনত নিজকে দোষী অনুভৱ হয় । এইটো সকলোৰে সৈতে হোৱা এক প্ৰক্ৰিয়া, কিন্তু দোষী অনুভৱ হোৱা বিষয়টো অন্তৰত ৰাখিলে আমি সুখী হ’ব নোৱাৰো। এনে ধৰণৰ বস্তুৰ পৰা নিজকে আঁতৰাবলৈ নিজকে ক্ষমা কৰাটো অভ্যাস কৰাটো অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। একে সময়তে, ভুল অনুভৱ কৰাৰ বাবে অনুশোচনা কৰাতকৈ ক্ষমা বিচৰা ভাল।

৬. আমাৰ জীৱনটোক সুখী কৰি ৰাখিবলৈ, এটা বাঘৰ উদ্দেশ্যৰ সৈতে সংযুক্ত হোৱাটো অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। আমি জীৱনক এটা ডাঙৰ উদ্দেশ্যৰ সৈতে সংযোগ কৰিব লাগিব আৰু ইয়াৰ ওপৰত কাম কৰিব লাগিব। উদ্দেশ্য বিহীন জীৱনক লেকাম বিহীন ঘোঁৰাৰ সৈতে তুলনা কৰা হয়, যি যিকোনো ফালে ঘূৰি যায়। সুখী জীৱনৰ বাবে, আমি আমাৰ গন্তব্যস্থানৰ ফালে গতি কৰিব লাগে।

৭. যদি আমি কিবা ভুল কৰোঁ, তেন্তে আমি ইয়াৰ বাবে নিজকে কেতিয়াও দায়বদ্ধ বুলি বিবেচনা নকৰোঁ আৰু আন কাৰোবাক ওপৰত দোষ জাপি দিওঁ। উদাহৰণ স্বৰূপে, আমি যান-বাহন, মেট্ৰ’ৰ দৰে বহুতো বস্তু পলমকৈ কাৰ্যালয়ত উপস্থিত হোৱাৰ বাবে দায়বদ্ধ কৰোঁ। কিন্তু ইয়াৰ বাবে, আমি নিৰ্দিষ্ট সময়ৰ আগতে উক্ত স্থানলৈ যোৱাটো প্ৰয়োজনীয়। ট্ৰেফিক আৰু মেট্ৰ’ৰ দৰে বস্তুবোৰ দায়বদ্ধ কৰি এই সমস্যাটো সমাধান কৰিব নোৱাৰি, কিন্তু ইয়াক সঠিক সময়ত উলিয়াই নিশ্চিতভাৱে সমাধান কৰিব পাৰি।