দৈনন্দিন বাৰ্তা ডেস্ক : চীনৰ উহানতে প্ৰথম ক’ৰোনা ভাইৰাছৰ সংক্ৰমণ আৰম্ভ হৈছিল ৷ এই চহৰৰ এখন চিকিৎসালয়ৰ ৰিপৰ্ট দেখি আচৰিত হৈছে বিশেষজ্ঞসকল ৷ সেই চিকিৎসালয়খনত ক’ৰোনা চিকিৎসাত সুস্থ হৈ উঠিলে তেওঁলোকৰ ৯০ শতাংশৰে ফুচফুচ ক্ষতিগ্ৰস্ত হৈছে ৷ আনহাতে ৫ শতাংশ দ্বিতীয়বাৰ ক’ৰোনাত আক্ৰান্ত হৈ কোৱাৰেণ্টাইনত থাকিব লগা হৈছে ৷ উহানৰ জংগনান নামৰ চিকিৎসালয়খনত ক’ৰোনাত আক্ৰান্ত হৈ যিসকল বছৰৰ আৰম্ভণিতে ভৰ্ত্তি হৈছিল তেওঁলোক সুস্থ হৈ পৰাৰ পাচত পুনৰ শৰীৰ পৰীক্ষা কৰিবলৈ চিকিৎসালয়লৈ কেইবাবাৰো যায় ৷ এপ্ৰিলৰ পৰা এনেদৰে ১০০ জন ৰোগীৰ ওপৰত সমীক্ষা চলায় উহান বিশ্ববিদ্যালয় আৰু চিকিৎসালয়ৰ এটা দলে ৷ সমীক্ষা কৰা দলটোৰ নেতৃত্বত আছিল চিকিৎসালয়খনৰ আইচিইউৰ সঞ্চালক পেং জিয়ং ৷ জুলাই পৰ্যন্ত এই সমীক্ষা চলে ৷ যিসকল ৰোগীৰ ওপৰত পৰীক্ষা চলিছিল তেওঁলোকৰ গড় বয়স ৫৯ বছৰ আছিল ৷ ইয়াত দেখা যায় যে ক’ৰোনাৰ পৰা সুস্থ হৈ উঠা ১০০ জন ৰোগীৰ ভিতৰত ৯০ জনৰ ফুচফুচ ক্ষতিগ্ৰস্ত হৈছে ৷ অক্সিজেন আৰু কাৰ্বন-ডাই-অক্সাইড সঠিকভাৱে বিনিময় কৰিব পৰা নাই ফুচফুচে ৷ পেংৰ দলটোৱে ক’ৰোনাৰ পৰা সুস্থ হোৱা ৰোগীক ছয় মিনিট খোজ কাঢ়িবলৈ দিয়ে৷ তেতিয়া দেখা যায় এই ৰোগীসকলে ছয় মিনিটত ৪০০ মিটাৰ খোজ কাঢ়িব পাৰে ৷ য’ত সুস্থ মানুহে ৫০০ মিটাৰ খোজ কাঢ়িব পাৰে ৷ ডাঃ লিয়াং টেংজিয়াই জনায়, চিকিৎসালয়ৰ পৰা যাবলৈ দিয়া কোনো কোনো ক’ৰোনা ৰোগী প্ৰায় তিনি মাহ অক্সিজেন যন্ত্ৰৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰে ৷ পৰীক্ষাৰ পৰা ইয়াকো দেখা গৈছে যে ক’ৰোনাৰ পৰা সুস্থ হৈ উঠা ১০০ জন ৰোগীৰ ভিতৰত ১০ জনৰ শৰীৰত এণ্টিব’ডি নাই ৷ ৫ শতাংশৰ আকৌ ক’ভিড-১৯ নিউক্লেইক পৰীক্ষা কৰি ৰিপৰ্ট নিগেটিভ আহিছে৷ কিন্তু ইমিউন’গ্লোবিউলিন এম (‌আইজিএম)‌ পৰীক্ষা কৰি ৰিপৰ্ট পজিটিভ আহিছে৷ তেওঁলোকক পুনৰ কোৱাৰেণ্টাইনলৈ পঠোৱা হৈছে ৷ উল্লেখ্য যে কোনো ব্যক্তি ক’ৰোনা ভাইৰাছত আক্ৰান্ত হ’লে তেওঁৰ দেহত প্ৰথমে যি এণ্টিব’ডি উৎপাদন হয় তাক আইজিএম বুলি কোৱা হয় ৷ আইজিএম পৰীক্ষাৰ ৰিপৰ্ট পজিটিভ অহা মানে সেই ব্যক্তি ক’ৰোনাত আক্ৰান্ত হৈছিল ৷ কিন্তু এতিয়াও পৰীক্ষাত স্পষ্ট নহয় যে এই ৫ শতাংশ ৰোগী পুনৰ ক’ৰোনাত আক্ৰান্ত হৈছে নে নাই ৷ এই পৰীক্ষাত দেখা আন এক বিষয় হ’ল যিসকল এবাৰ ক’ৰোনাত আক্ৰান্ত হৈছে তেওঁলোকৰ ৰোগ প্ৰতিৰোধ ক্ষমতা বহু পৰিমাণে কমি গৈছে৷ উল্লেখ্য যে হুবেই প্ৰদেশৰ ৰাজধানী উহান ৷ এই প্ৰদেশত ৬৮,১৩৮ জন ক’ৰোনাত আক্ৰান্ত হৈছিল আৰু মৃত্যু হৈছিল ৪,৫১২ জন।

দৈনন্দিন বাৰ্তা ডেস্ক : মিছ ৱ’ৰ্ল্ডৰ সপোন দেখিছিল এগৰাকী সুন্দৰী নীলনয়নাই৷ অৱশ্যে তিনি বছৰৰ পাছত সেই সপোনৰ দোৱাৰ দলিত উপনীত হৈছিল ৷ এইগৰাকী সুন্দৰীৰ নাম ‘ঐশ্বর্যা’। ঐশ্বৰ্যা শ্বেৰাণ নামৰ এইগৰাকী সুন্দৰী প্ৰাক্তন মিছ ইণ্ডিয়া ফাইনেলিষ্ট ৷ এইগৰাকী সুন্দৰীয়ে সদ্যঘোষিত কেন্দ্ৰীয় লোকসেৱা আয়োগৰ পৰীক্ষাত উৰ্ত্তীণ হৈ দেশবাসীৰ দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰিলে ৷ ইউপিএছছিৰ ২০১৯ বৰ্ষৰ ফলাফলত আইএএছ বিষয়া হ’বলৈ সক্ষম হোৱা সুন্দৰীগৰাকীৰ ৰাষ্ট্ৰীয় ৰেংক হ’ল ৯৩ ৷ ঐশ্বৰ্যা ৰায়ৰ নামটোৰ পৰাই তেওঁৰ মাকে নাম দিছিল ঐশ্বৰ্যা ৷ মিছ ইণ্ডিয়া ফাইনেলিষ্টৰ ২১ গৰাকীৰ মাজত আছিল তেওঁ ৷ ইপিনে মাকৰ ইচ্ছা আছিল কন্যা এদিন মডেলিং জগতত পৰিচিত হ’ব ৷ ডাঙৰ হৈ মাকৰ ইচ্ছা পুৰণ কৰিব কন্যাই ৷ সেই স্বপ্ন দেখিছিল পিতৃ অজয় কুমাৰ শ্বেৰাণে ৷ তেওঁ এনচিচিৰ তেলেংগানা বেটেলিয়নৰ কমাণ্ডিং বিষয়া ৷ বৰ্তমান কৰিমনগৰত কৰ্মৰত ৷ কন্যাই দেশবাসীৰ সেৱাত ব্ৰতী হোৱা কামনা কৰে পিতৃয়ে৷ পিতৃৰ সেই স্বপ্ন প্ৰথমবাৰে ইউপিএছছিৰ পৰীক্ষাত সফল হয় ঐশ্বৰ্যা৷ প্ৰকৃততে ঐশ্বৰ্যা মেধাবী হিচাপেই পৰিচিত৷ পৰীক্ষাৰ ফলাফল সৰুৰে পৰা প্ৰথম শাৰিত থকাত তেওঁ ক্লাছ কেপ্টেইন আছিল৷ উল্লেখ্য যে ঐশ্বৰ্যা ৰাজস্থানৰ চৰু গাঁৱত জন্ম হৈছিল ৷ পিতৃৰ কৰ্ম সূত্ৰে বিদ্যালয় পৰ্যায়ত বিভিন্ন চহৰত কটাব লগা হৈছিল ৷ তেওঁ প্ৰথমে বিজ্ঞান শাখাৰ ছাত্ৰী আছিল৷ পাছত দিল্লীৰ লেডী শ্ৰীৰাম কলেজ অব কমাৰ্চৰ পৰা স্নাতক হয়৷ বাণিজ্য শাখাৰ বিষয়ৰ লগতে তেওঁৰ হৃদয় আছিল মডেলিং জগতত ৷ ইপিনে মাতৃৰ উৎসাহ৷ মহাবিদ্যালয় পৰ্যায়ত পঢ়ি থাকোতেই মডেলিং আৰম্ভ কৰে৷ তাৰ পাচত নামে সৌন্দৰ্য প্ৰতিযোগিতাত ৷ ২০১৬ চনত মিছ ইণ্ডিয়া প্রতিদ্বন্দ্বিতা মঞ্চত নামে ৷ প্ৰতিযোগিতাৰ মূল পৰ্বত উপনীত হয় ৷ তাৰ পাচতে বিভিন্ন ফেচন শ্ব’ত অংশগ্ৰহণ কৰে ৷ মডেলিং জগতত লাহে লাহে জনপ্ৰিয়তা বাঢ়িবলৈ ধৰে ঐশ্বৰ্যাৰ৷ কিন্তু স্বপ্ন পুৰণত গ্লেমাৰৰ আলোকে তেওঁক ধৰিব পৰা নাছিল ৷ এৰি দিলে মডেলিং জগত ৷ সাফল্য আহক বা নাহক চেষ্টা কৰিবই৷ মডেলিঙক বিদায় দিলে লগতে বিদায় দিলে নিজৰ স্মাৰ্ট ফোন ৷ নিতান্ত প্রয়োজনত হাত দিয়ে ম’বাইল ফোনত ৷ পঢ়াশুনাত একাগ্ৰতাৰ বাবে বিচ্ছিন্ন কৰে সামাজিক মাধ্যম৷ ৱাটছএপ, ফেচবুক, টুইটাৰ এৰি কেৱল পৰীক্ষাৰ বাবে ব্যস্ত হয় ৷ কিন্তু কোনো কচিং চেণ্টাৰলৈ নগ’ল ৷ নিজেই প্ৰস্তুতি চলালে৷ প্ৰথম প্ৰচেষ্টাত সফল হ’ল ২৩ বছৰীয়া যুৱতীগৰাকী৷ সেনা বাহিনীত মহিলাৰ কামত সীমাবদ্ধতা থকাত আইএএছ বিষয়া হ’ল, য’ত কামৰ কোনো সীমা নাই ৷