আৰ্থিক বাধাই ছানাৰ সপোনক কেতিয়াও সীমিত কৰা নাছিল।মধ্যপ্ৰদেশৰ এখন সৰু চহৰ বিদিশাৰ এটা নিম্ন মধ্যবিত্ত পৰিয়ালৰ সন্তান ছানা আলি। দেউতাকে বাছ চালকৰ কাম কৰাৰ বিপৰীতে মাক গৃহিণী। তাইৰ দেউতাকে অতি কঠোৰ পৰিশ্ৰম কৰিছিল
আৰু তেওঁলোকৰ ছোৱালীজনীৰ শিক্ষাৰ বাবে মাকৰ সোণৰ গহনাবোৰ বন্ধকত ৰাখিছিল।ছানাৰ আত্মীয়ই তাইৰ শিক্ষাৰ তীব্ৰ বিৰোধিতা কৰিছিল । সমাজৰ হেঁচাত বলি নহৈ আৰু ছোৱালীজনীৰ সামৰ্থ্যৰ ওপৰত সম্পূৰ্ণ বিশ্বাস ৰাখি ছানাৰ পিতৃ-মাতৃয়ে তাইক শিক্ষা অব্যাহত ৰাখিবলৈ দিলে আৰু তাই বিদিশাৰ ‘সম্ৰাট অশোক টেকনিকেল ইনষ্টিটিউট”ৰ পৰা বি টেক আৰু এম টেক সম্পূৰ্ণ কৰিলে।“মই মোৰ ছোৱালীজনীক শিক্ষিত কৰিবলৈ বহুত কষ্ট কৰিলোঁ।
আমি সকলো অৰ্থনৈতিক বাধাৰ মাজতো তাইৰ শিক্ষা অব্যাহত ৰাখিলোঁ। মই মোৰ ছোৱালীজনীক ক’লোঁ যে তাই যিকোনো মূল্যতে পঢ়িব লাগিব আৰু নিজৰ লক্ষ্যত উপনীত হ’ব লাগিব। মোৰ ছোৱালীয়েও পঢ়া-শুনাত সকলো চেষ্টা কৰি এই পৰ্যায়ত উপনীত হ’ল। আমি বৰ সুখী। মই অনুৰোধ কৰো যে মোৰ ছোৱালীজনীয়ে হয়তো আৰু আগুৱাই যাব।’-ছানাৰ দেউতাকে এনেদৰে কয়।ছানা আলি বৰ্তমান ISRO ৰ এগৰাকী বিজ্ঞানী।