পিতৃ-মাতৃৰ সৰু সৰু ভুলবোৰে শিশুক মানসিকভাৱে দুৰ্বল কৰি তোলে, সাৱধান হওক! আপোনাৰ সন্তানক জীৱনৰ পাঠ শিকাবলৈ তেওঁলোকক ভুল কৰিবলৈ দিয়ক যাতে তেওঁলোকে সেই ভুলবোৰৰ পৰা শিকিব পাৰে আৰু পৰাজয়ৰ ভয় নোহোৱাকৈ প্ৰত্যাহ্বানৰ সন্মুখীন হ’ব পাৰে। কিন্তু কেতিয়াবা পিতৃ-মাতৃৰ কিছুমান ভুলেই শিশুক মানসিকভাৱে দুৰ্বল হোৱা কাৰণ হৈ পৰে। এনে পৰিস্থিতিত আজি আমি আপোনালোকক ক’ম যে অভিভাৱকে ভুলতে হ’লেও শিশুৰ সন্মুখত কি কি কথা ক’ব নালাগে-
যদি আপুনি শিশুসকলক কথা কোৱাত বাধা দিয়ে তেতিয়া শিশুসকল ভিতৰি ভিতৰি নিসংগতাৰ বলি হৈ পৰে।পিতৃ-মাতৃ সন্তানৰ বাবে আদৰ্শৰ দৰে। এনে পৰিস্থিতিত যদি আপুনি ল’ৰা-ছোৱালীৰ সন্মুখত হতাশাজনক কথা বা পৰিস্থিতিৰ অভিযোগ কৰি থাকে, তেতিয়া শিশু মানসিকভাৱে দুৰ্বল হ’বলৈ আৰম্ভ কৰে।
কিছুমান অভিভাৱকে নিজৰ সন্তানক কেৱল জয়ী হ’বলৈহে প্ৰতিযোগিতাত অংশগ্ৰহণ কৰায়। আনহাতে জীৱনত পৰাজয় আৰু জয় দুয়োটা প্ৰয়োজনীয়। পৰাজিত হৈ শিশুৱে পৰাজয় মানি ল’বলৈ শিকে আৰু জীৱনৰ বেয়া পৰিস্থিতিত সঠিক সিদ্ধান্ত ল’বলৈ শিকে। ইয়াৰ ফলত শিশু মানসিকভাৱে সবল হৈ পৰে।
ভুল কৰিহে শিশুৱে শিকে। এনে পৰিস্থিতিত যেতিয়া আপুনি আপোনাৰ সন্তানক ভুল কৰাত বাধা দিয়ে, তেতিয়া শিশুৰ মানসিক বিকাশত বাধাৰ সৃষ্টি কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে। এনে পৰিস্থিতিত যদি আপুনি আপোনাৰ সন্তানক মানসিকভাৱে সবল কৰিব বিচাৰে তেন্তে তেওঁলোকক খং প্ৰকাশ কৰিবলৈ দিয়ক, দুখী হ’বলৈ। ইয়াৰ ফলত তেওঁলোকে নিজাববীয়াকৈ বেয়া পৰিস্থিতিৰ সৈতে মোকাবিলা কৰিব পাৰিব।
(এই তথ্যসমূহ ঘৰুৱা উপায় আৰু সাধাৰণ তথ্যৰ ওপৰত ভিত্তি কৰিহে দিয়া হৈছে। )