কিছুমান লোকে অনুভৱ কৰে যে দুগ্ধজাত গাখীৰত থকা হৰমন (যাৰ ভিতৰত আছে এষ্ট্ৰোজেন আৰু বৃদ্ধিৰ হৰমন)-য়ে শৰীৰত বিৰূপ প্ৰভাৱ পেলাব পাৰে। অৱশ্যে, বিজ্ঞানীসকলে এতিয়ালৈকে প্ৰমাণ পোৱা নাই যে দুগ্ধজাত সামগ্ৰীত থকা হৰমনবোৰে মানুহক নেতিবাচকভাৱে প্ৰভাৱিত কৰিব পাৰে।
কিছুমান অধ্যয়নে পৰামৰ্শ দিয়ে যে গাখীৰ উচ্চ পৰিমাণে গ্ৰহণ কৰিলে ডিম্বাশয়ৰ কৰ্কট ৰোগৰ আশংকা বৃদ্ধি হ’ব পাৰে। অৱশ্যে ইয়াৰ কাৰণ অস্পষ্ট হৈ আছে।
যদি গাখীৰৰ প্ৰতি এলাৰ্জি থকা ব্যক্তি এজনে গাখীৰ খায়, তেওঁলোকৰ এক অস্বাভাৱিক ইমিউনোলজিক প্ৰতিক্ৰিয়া হ’ব, য’ত শৰীৰৰ ৰোগ প্ৰতিৰোধ প্ৰণালীয়ে ইমিউনোগ্লোবিউলিন ই-ৰ দৰে এলাৰ্জিক এণ্টিবডী প্ৰস্তুত কৰে। এই লোকসকলৰ বাবে, গাখীৰ খোৱাৰ ফলত তলত উল্লেখ কৰা সমস্যাবোৰ হʼব পাৰে:
- বমি
- ডায়েৰিয়া
- মধুচক্র
- শৌচত তেজ
এক গুৰুতৰ এলাৰ্জিক প্ৰতিক্ৰিয়াই হঠাতে এনাফিলেক্টিক শ্বক আৰম্ভ কৰিব পাৰে, যি মাৰাত্মক হ’ব পাৰে। যদি এজন ব্যক্তিয়ে গাখীৰৰ সংস্পৰ্শলৈ অহাৰ পিছত বা সেৱন কৰাৰ পিছত উশাহ লোৱাত অসুবিধা অনুভৱ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে, তেওঁলোকক জৰুৰী চিকিৎসাৰ প্ৰয়োজন।