পদপথৰ খাদ্যৰ পৰা আৰম্ভ কৰি স্বাস্থ্যকৰ খাদ্যলৈকে সকলোতে পিয়াঁজ ব্যৱহাৰ কৰা হয়। ভাৰতীয় খাদ্য পিয়াঁজ ব্যৱহাৰ নকৰাকৈ প্ৰায় অসম্পূৰ্ণ। শাক-পাচলি হওক বা টেঙা মাংস হওক সকলোতে পিয়াঁজ। পিয়াঁজ নিশ্চয়কৈ আপুনিও চালাড হিচাপে খায়। কিন্তু আপুনি কেতিয়াবা ভাবিছেনে যে সিজোৱা পিঁয়াজ খালে বেছি উপকাৰ হয় নে কেঁচাকৈ সেৱন কৰা পিয়াঁজ কালে শৰীৰৰ উপকাৰ হয়? আহক জানো এই বিষয়ে-
পিঁয়াজ খোৱাৰ প্ৰধান দুটা উপায়। সিজোৱা বা কেঁচাকৈ খাব পাৰে। পিয়াঁজৰ পৰা সৰ্বাধিক চালফাৰ যৌগ লাভ কৰিবলৈ ইয়াক সিজোৱাতকৈ কেঁচাকৈ খোৱাই ভাল। ইয়াৰ উপৰিও কেঁচা পিঁয়াজত বহুতো পুষ্টিকৰ উপাদান থাকে, যিবোৰ ৰন্ধা প্ৰক্ৰিয়াৰ সময়ত নষ্ট হৈ যায়।
পিঁয়াজ কাটি, কাটি বা থেতেলিয়াই দিলে ই এনজাইমেটিক বিক্ৰিয়াৰ মাজেৰে চালফাৰ যৌগ উৎপন্ন হয়। এই একেবোৰ যৌগেৰ বাবে আপোনাৰ চকুত পানী ওলায় আৰু লগতে বহুতো উপকাৰো লাভ কৰে। ষ্ট্ৰোক বা হৃদৰোগৰ সম্ভাৱনা হ্ৰাস কৰা, কেন্সাৰ প্ৰতিৰোধ কৰা আৰু তেজৰ চেনিৰ মাত্ৰা নিয়ন্ত্ৰণ কৰা ইত্যাদি।
ৰন্ধা পিঁয়াজতকৈ কেঁচা পিঁয়াজ স্বাস্থ্যৰ বাবে অধিক উপকাৰী। কিন্তু কিছুমান অসুবিধা আছে যিবোৰৰ প্ৰতি সাৱধান হোৱা উচিত। অত্যধিকভাৱে কেঁচা পিঁয়াজ সেৱন কৰা লোকসকলে বহু সমস্যাৰ সন্মুখীন হ’বলগীয়া হ’ব পাৰে, যেনে- মুখৰ দুৰ্গন্ধ, হৃদযন্ত্ৰৰ পোৰা, এচিডিটি। অৱশ্যে খাদ্য বিশেষজ্ঞৰ পৰামৰ্শ লৈহে পিঁয়াজ কাব লাগে।