কেজিএফ-২ ১৪ এপ্ৰিলত মুক্তি পাব।ছ’চিয়েল মিডিয়াত চৰ্চা, কিন্তু আপুনি কোলাৰ গোল্ড ফিল্ডৰ ইতিহাস জানেনে যাৰ ওপৰত ছবিখন নিৰ্মাণ কৰা হৈছে?

দৰ্শকৰ মাজত জনপ্ৰিয় ছবিখনৰ ট্ৰেইলাৰ শেহতীয়াকৈ মুকলি কৰা হৈছিল। ট্ৰেইলাৰটো মুকলি হোৱাৰ লগে লগে ছ’চিয়েল মিডিয়াত এক আলোড়নৰ সৃষ্টি হয়। ভিডিঅ’টো মাত্ৰ দুদিনৰ ভিতৰত ইউটিউবত ৬২ নিযুত লোকে চাব পাৰিছে।ছবিখন ১৪ এপ্ৰিলত মুক্তি পোৱাৰ কথা আছে। সেয়েহে চলচ্চিত্ৰখনৰ বিষয়ে সকলো ঠাইতে আলোচনা কৰা হৈছে, লগতে ছ’চিয়েল মিডিয়াতো।ছবিখনত কানাড়া চুপাৰষ্টাৰ যশ মুখৰ দৰে ডাঙৰ অভিনেতাও অভিনয় কৰিছে, যিয়ে সঞ্জয় দত্ত, ৰবীনা টণ্ডন আৰু প্ৰকাশ ৰাজকে ধৰি মুখ্য চৰিত্ৰত অভিনয় কৰিছে।চলচ্চিত্ৰখন মূলত কানাড়া ভাষাত নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল। ছবিখনৰ প্ৰথম অংশটো ২১ ডিচেম্বৰ, ২০১৮ ত কানাড়া, তেলেগু আৰু তামিলৰ সৈতে হিন্দীত মুক্তি দিয়া হৈছিল। আৰু তেতিয়া ছবিখন সমগ্ৰ দেশতে যথেষ্ট প্ৰশংসিত হৈছিল আৰু তেতিয়াৰ পৰা দৰ্শকে ইয়াৰ দ্বিতীয় অংশৰ বাবে অপেক্ষা কৰি আছিল।কেজিএফ অৰ্থাৎ কোলাৰ গোল্ড ফিল্ডকৰ্ণাটকৰ দক্ষিণ-পূব অঞ্চলত অৱস্থিত। দক্ষিণ কোলাৰ জিলাৰ মুখ্য কাৰ্যালয়ৰ পৰা 30 কিলোমিটাৰ দূৰত্বত, ৰবাৰ্টছনপেট হৈছে এক তহচিল য’ত খনিখন অৱস্থিত।

বাংগালুৰুৰ পূবত অৱস্থিত বাংগালোৰ-চেন্নাই এক্সপ্ৰেছৱে হৈছে 100 কিলোমিটাৰ দূৰত থকা কেজিএফ টাউনশ্বিপ। বাতৰি ৱেবছাইট ‘দ্য কুইণ্ট’য়ে ইয়াৰ এটা প্ৰতিবেদনত কেজিএফৰ গৌৰৱময় ইতিহাসৰ বিষয়ে লিখিছে।এই প্ৰতিবেদন অনুসৰি, ১৮৭১ চনত নিউজিলেণ্ডৰ পৰা ভাৰতলৈ অহা এজন ব্ৰিটিছ সৈনিক মাইকেল ফিটজেৰাল্ড লেৱেলীয়ে বাংগালুৰুত নিজৰ ঘৰ নিৰ্মাণ কৰিছিল। সেই সময়ত, তেওঁ বেছিভাগ সময় পঢ়ি অতিবাহিত কৰিছিল।ইফালে, তেওঁ ১৮০৪ চনত এছিয়াটিক জাৰ্নেলত প্ৰকাশিত চাৰি পৃষ্ঠাৰ এটা প্ৰবন্ধ পঢ়িছিল। এইটো কোলাৰত পোৱা সোণৰ বিষয়ে কোৱা হৈছিল। এই প্ৰবন্ধটোৱে কোলাৰৰ প্ৰতি তেওঁৰ আগ্ৰহ বৃদ্ধি কৰিছিল।এই বিষয়টো পঢ়ি লাভেলীয়ে ব্ৰিটিছ চৰকাৰৰ লেফটেনেণ্ট জন ৱাৰেনৰ এটা প্ৰবন্ধ বিচাৰি পাইছিল। লেলীয়ে লাভ কৰা তথ্য অনুসৰি, ১৭৯৯ চনত শ্ৰীৰঙ্গপত্তনমৰ যুদ্ধত ব্ৰিটিছে টিপু চুলতানক হত্যা কৰাৰ পিছত কোলাৰ আৰু ইয়াৰ চাৰিওফালৰ অঞ্চলৰ নিয়ন্ত্ৰণ লৈছিল।

তাৰ অলপ পিছতে ব্ৰিটিছে মহীশূৰ ৰাজ্যক মাটি খিনি দিয়ে, কিন্তু তেওঁলোকে জৰীপৰ বাবে কোলাৰৰ ভূমি তেওঁলোকৰ ওচৰত ৰাখে।চোল সাম্ৰাজ্যত, মানুহে হাতেৰে মাটি খনন কৰিছিল আৰু সোণ আহৰণ কৰিছিল। ৱাৰেনে তেতিয়া তেওঁক সোণৰ বিষয়ে তথ্য দিয়া সকলৰ বাবে পুৰস্কাৰ ঘোষণা কৰিছিল।সেই ঘোষণাৰ কেইদিনমান পিছত, গৰুগাড়ীএখনত থকা কিছুমান গাওঁবাসী ৱাৰেনৰ ওচৰলৈ আহিছিল। গৰুগাড়ীখনত কোলাৰ অঞ্চলৰ মাটি আছিল। যেতিয়া গাওঁবাসীয়ে ৱাৰেনৰ সন্মুখৰ মাটি ধুই আঁতৰাই ছিল, ইয়াত সোণ পোৱা গৈছিল।ৱাৰেনে পুনৰ ইয়াৰ অনুসন্ধান আৰম্ভ কৰিলে, আৰু ৱাৰেনে গম পালে যে কোলাৰ লোকসকলে যিদৰে হাতেৰে সোণ খনন কৰিছিল সেইধৰণে সোণ খিনি উলিওৱাৰ ধৰণৰ পৰা 56 কিলোগ্ৰাম মাটি উলিয়াব পাৰিলেহেঁতেন।

ৱাৰেনে কৈছিল, “এই লোকসকলৰ বিশেষ দক্ষতা আৰু কৌশলৰ সহায়ত, আৰু অধিক সোণ আহৰণ কৰিব পাৰি।”ৱাৰেনৰ প্ৰতিবেদনৰ পিছত, ১৮০৪ চনৰ পৰা ১৮৬০ চনৰ ভিতৰত এই ক্ষেত্ৰত যথেষ্ট গৱেষণা আৰু জৰীপ হৈছিল, কিন্তু ইংৰাজ চৰকাৰে ইয়াৰ পৰা একো পোৱা নাছিল। কোনো লাভৰ পৰিৱৰ্তে, এই গৱেষণাৰ ফলত বহুলোকেও প্ৰাণ হেৰুৱাইছিল। তাৰ পিছত, তাত সংঘটিত খনন কাৰ্য নিষিদ্ধ কৰা হৈছিল।অৱশ্যে, ১৮৭১ চনত ৱাৰেনৰ প্ৰতিবেদন পঢ়ি কোলাৰৰ বিষয়ে লাভেলীৰ মনত আগ্ৰহ জাগ্ৰত হৈছিল।১৮৭৩ চনত বাংগালুৰুৰ পৰা কোলাৰলৈ গৰুগাড়ীত ১০০ কিলোমিটাৰ যাত্ৰা কৰা লেভেলীয়ে মহীশূৰৰ মহাৰাজাৰ পৰা ঠাইখন খনন কৰিবলৈ অনুমতি বিচাৰিছিল।লেৱেলীয়ে ২০ বছৰৰ বাবে কোলাৰ অঞ্চলত খনন কৰাৰ অনুজ্ঞাপত্ৰ লাভ কৰিছিল। তাৰ পিছত তেওঁ ১৮৭৫ চনত ছাইটটোত কাম কৰা আৰম্ভ কৰিছিল।প্ৰথম কেইবছৰমানৰ বাবে, লাভেলীৰ বেছিভাগ সময় ধন সংগ্ৰহ কৰা আৰু মানুহক কাম কৰিবলৈ প্ৰস্তুত কৰাত ব্যয় কৰা হৈছিল। যথেষ্ট অসুবিধাৰ পিছত, অৱশেষত কেজিএফৰ পৰা সোণ আহৰণৰ কাম আৰম্ভ হয়।