আধুনিক সভ্যতাৰ অগ্ৰগতিৰ লগে লগে নানা ধৰণৰ ৰোগৰ প্ৰাদুৰ্ভাৱ বাঢ়ি আহিছে। বৰ্তমান এনে বহু ৰোগৰ নাম সঘনে শুনিবলৈ পোৱা গৈছে, যিবোৰৰ নাম আগতে শুনিবলৈ পোৱা নগৈছিল।
অৱস্থা এনে হৈছেগৈ যে সমাজৰ নিম্নবৰ্গৰ পৰা উচ্চবৰ্গলৈ সকলো ধৰণৰ মানুহেই কোনো নহয় কোনো ৰোগৰ দ্বাৰা পীড়িত।
অন্য ৰোগৰ প্ৰাদুৰ্ভাৱ যেনেদৰে বাঢ়িছে, ঠিক তেনেদৰে যৌন ৰোগৰো বিস্তৃতি হ’বলৈ লৈছে। বৰ্তমান সময়ত পূৰ্বতকৈ অধিক লোক যৌনৰোগত আক্ৰান্ত হৈছে। এনে ৰোগৰ দ্বাৰা পীড়িত লোকৰ সংখ্যা বাঢ়ি অহাৰ কাৰণবিলাক এনে ধৰণৰ।
কৈশোৰৰ ভূল –
কিশোৰাৱস্থাৰ পৰা যুৱাবস্থালৈ অহাৰ সময়ত মানুহৰ দৈহিক পৰিৱৰ্তন হয়।
যুৱতীসকলৰ ক্ষেত্ৰত-
- কন্ঠস্বৰ মিহি হোৱা,
- স্তনৰ বিকাশ হোৱা,
- ঋতুচক্ৰৰ আৰম্ভণি আদি আৰু যুৱকসকলৰ ক্ষেত্ৰত কন্ঠস্বৰ গলগলীয়া হোৱা,
- দাড়ি-মোচ গজা,
- বীৰ্য নিৰ্মাণৰ প্ৰক্ৰিয়া আৰম্ভ হোৱা আদি।
দেহৰ লগতে মনৰো পৰিৱৰ্তন হয়। এই সময়ত বিপৰীত লিঙ্গৰ প্ৰতি আকৰ্ষণ বাঢ়ে। যিকোনো যৌন বিচাৰধাৰাই শৰীৰত উত্তেজনা আনে। এনে সময়তে যুৱকসকলৰ মাজত হস্তমৈথুনৰ অভ্যাস গঢ় লৈ উঠে।
অধিকাংশ লোকৰ মতে হস্তমৈথুন এটা বিকৃত যৌনক্ৰিয়া। হস্তমৈথুনত অভ্যস্ত হোৱা অনুচিত। কিছুমানে ইয়াক পাপ বা ঘৃণনীয় কাৰ্য হিচাবেও আখ্যা দিয়া।
পিছে সমীক্ষাৰ দ্বাৰা আন এক তথ্যহে প্ৰকাশ পাইছে। এই তথ্যমতে, শতকৰা নিৰানব্বৈজন পুৰুষে কোনো নহয় কোনো অৱস্থাত হস্তমৈথুন কৰে। ইয়াক ভুল বুলি ক’ব নোৱাৰি।
বিবাহৰ পূৰ্বে হস্তমৈথুনৰ দ্বাৰাহে বীৰ্যস্খলন হ’ব পাৰে। বিজ্ঞানীসকলৰ মতে মাহত দুইৰ পৰা চাৰিবাৰ হস্তমৈথুন ক্ৰিয়া সম্পাদন ভুল নহয়।
কিন্তু ইয়াৰ অতিৰিক্ত হ’লেই ই ভুল কাৰ্যৰূপে পৰিগণিত হ’ব। এই কাৰ্যৰ দ্বাৰা পুৰুষসকল ইমান আনন্দিত হ’য় যে ইয়াৰ পুনৰাবৃত্তি কৰিব বিচাৰে।
কিন্তু অতিৰিক্ত হস্তমৈথুন কোনো কোনো যৌনৰোগৰ কাৰক হ’বগৈ পাৰে। এনে ধৰণৰ যৌনৰোগৰ পৰা হাত সাৰি থাকিবলৈ যুবাৱস্থা অতিক্ৰম কৰা সময়ছোৱাত সংযমৰ প্ৰয়োজন।
যেতিয়ালৈকে এই অভ্যাসে সাধাৰণ স্বাস্থ্যৰ অৱনতি নঘটায়, তেতিয়ালৈকে হস্তমৈথুনক বিকৃত বা ভুল কাৰ্য বুলি ক’ব নোৱাৰি। কিন্তু কোনো ক্ষেত্ৰতে অতিৰিক্ত হস্তমৈথুন সমৰ্থনযোগ্য নহয়।
মানসিক উৎকন্ঠা –
মানসিক উৎকন্ঠাৰ পোনপটীয়াকৈ যৌনৰোগৰ লগত সম্বন্ধ আছে। এনে উৎকন্ঠাই ব্যক্তিৰ কামশক্তিৰ ওপৰত বিপৰীতে প্ৰভাৱ পেলায়। শীঘ্ৰপতনৰ দৰে সমস্যাৰ মুখ্য কাৰণ এই উৎকন্ঠা।
মানসিক উদ্বিগ্নতা বিভিন্ন কাৰণত হ’ব পাৰে- পাৰিবাৰিক অথবা বাহ্যিক। পাৰিবাৰিক কাৰণতকৈ চাকৰি, ব্যউৱসায় আদি সম্বন্ধীয় বাহ্যিক কাৰণসমূহ শীঘ্ৰপতনৰ বাবে বেছি জগৰীয়া। মানসিক উদ্বিগ্নতা থাকিলে যিকোনো ব্যক্তিয়েই যৌন সম্পৰ্কৰ প্ৰতি এনেয়ো আগ্ৰহী নহয় আৰু হ’লেও বীৰ্যপাত শীঘ্ৰে হয়। পুনঃ পুনঃ এনে হোৱাৰ ফলত ব্যক্তি শীঘ্ৰপতনৰ চিকাৰ হয়। ইয়াৰ ফলত অইন এক উদ্বিগ্নতাই মনত ঠাই পায়। শীঘ্ৰপতনৰ কাৰণ বুজিব নোৱাৰি বহুতে কামশক্তি কমি আহিছে বুলি ভাবে।
কেতিয়াবা কেতিয়াবা ইয়াতকৈ অধিক ভ্ৰমাত্নক চিন্তাই মনত বাহ লয়। এই চিন্তা হ’ল- তেওঁৰ নিশ্চয় নপুংসকতাৰ চিকাৰ হৈছে। পৰিমাণস্বৰূপে নিজেই নিজকে ভয়াবহ পৰিস্থিতিৰ মাজলৈ ঠেলি দিয়ে। ব্যক্তিৰ ভৱিষ্যত অন্ধকাৰময় যেন বোধ হয়। এই পৰিস্থিতিৰ পৰিত্ৰাণ বিচাৰি যৈনশক্তিবৰ্ধক ঔষধ খাবলৈ লয়- যিটো অত্যন্ত ক্ষতিকাৰক।শীঘ্ৰপতনৰ সমস্যা দূৰ কৰিবলৈ মানসিক উৎকন্ঠাৰ পৰা আঁতৰাত থাকিব লাগে। এয়া সহজ নহ’ব পাৰে, কিন্তু ইয়াৰ বাবে যৎপৰোনাস্তি চেষ্টা কৰা উচিত।
দ্বিতীয়তে, এনে ধৰণৰ কোনো অসুখৰ বাবে পথৰ দাঁতিত বহা কবিৰাজ, ফাৰ্মাচী আদিৰ পৰা ঔষধ কিনি খাব নালাগে। চিকিৎসকক দেখুৱাইহে ঔষধ খাব লাগে।
চাৰিত্ৰিক গঠন –
বৰ্তমান যৌন সম্বন্ধীয় ৰোগ যিটো হাৰত বাঢ়িছে, তাৰবাবে চৰিত্ৰৰ অধঃপতনেই অধিক জগৰীয়া। এইডছৰ দৰে ভয়াৱহ ব্যাধিয়ে সমগ্ৰ বিশ্বক ছানি পেলোৱাটোৱে ইয়াৰ প্ৰমাণ। আমাৰ দেশৰ প্ৰাচীন সভ্যতা আৰু সংস্কৃতি পৃথিৱীৰ সকলোৰে বাবে আদৰণীয় আছিল। অতীতত চৰিত্ৰৰ সন্মুখত ঐশ্বৰ্য বিভূতিৰ কোনো মূল্য নাছিল। কথিত আছিল যে- কাৰোব যদি ধন হানি হৈছে, তেন্তে কিছু ক্ষতি হোৱা বুলি ক’ব পাৰি। কিন্তু যদি চৰিত্ৰ হানি হৈছে, তেন্তে সকলো নষ্ট হৈছে বুলি ধৰা হৈছিল।
চৰিত্ৰৰ আধাৰতে ব্যক্তিৰ পাৰিবাৰিক ভেটি সবল হৈ থাকে। তেনেদৰে সকলো ধৰণৰ যৌনৰোগৰ পৰাও মুক্ত হৈ থাকিব পাৰি।
এইডছ ৰোগৰ বীজাণু এইচ.আই.ভি. সংক্ৰমণ হোৱাৰ আন কাৰণৰ ভিতৰত মুখ্য কাৰণ হৈছে অবাধ যৌন সম্পৰ্ক। আনবোৰ কাৰণৰ দ্বাৰা এইচ.আই.ভি. ইমান খৰগতিত আনলৈ সংক্ৰমিত হ’ব নোৱাৰে। কিন্তু যৌন সম্পৰ্কৰ জৰিয়তে এই ৰোগৰ সংক্ৰমণ শীঘ্ৰে হয়।
সংক্ৰমিত অভিসাৰিকা ইয়াৰ উৎকৃষ্ট প্ৰমাণ। কোনো এইচ.আই.ভি. সংক্ৰমিত ব্যক্তিৰ সৈতে যৌনসম্বন্ধ গঢ়াৰ ফলত অভিসাৰিকাৰ দেহত এই জীৱাণুৱে থিত লয়।
পিছলৈ নিৰোগী মানুহ এনে নাৰীৰ দৈহিক সম্পৰ্কৰ ফলত সংক্ৰমিত হয় গৈ। ই এডাল শিকলিৰ লেখিয়াকৈ তৰপে তৰপে বাঢ়ি যায়।
এইডছ এবিধ ভয়ংকৰ ৰোগ। ভয়ংকৰ এইবাবেই যে ইয়াৰ কোনো চিকিৎসা এতিয়ালৈকে ওলোৱা নাই। এইচ.আই.ভি. সংক্ৰমিত ব্যক্তিজন পৰিয়াল, সমাজ আদিৰ পৰা বিচ্ছিন্ন হৈ পৰাৰ কাৰণ বহু পৰিমাণে অজ্ঞতা যদিও- চৰিত্ৰহীনতাও এটা কাৰণ।
চৰিত্ৰহীন ব্যক্তি যিকোনো ভুল কাম কৰিবলৈ তৎপৰ হৈ পৰে। এইডছৰ দৰে ঘাতক ৰোগৰ পৰা ব্যক্তি আৰু সমাজক বচাবলৈ হ’লে চৰিত্ৰৰ প্ৰাধান্য স্বীকাৰ কৰি ল’বই লাগিব। ইয়ে সকলোৰে মঙ্গল সাধন কৰিব।
যৌনক্ষুধা –
কিছুমান ব্যক্তিৰ যৌন আকাংক্ষা বেছি। এনে আকাংক্ষাৰ বাবে নিজৰ পত্নীৰ উপৰিও আনৰ সৈতে সম্পৰ্ক স্থাপন কৰে।
নিৰন্তৰ বাঢ়ি অহা যৌনাকাংক্ষা পূৰণ কৰিবলৈ আনৰ সৈতে স্থাপন কৰা সম্পৰ্কই বিপদ মাতি আনে। বাস্তৱিকতে যিকোনো যৌনৰোগৰ পৰা হাত সাৰি থাকিবলৈ যৌনসম্বন্ধ কেৱল নিজৰ স্ত্ৰীৰ মাজতে সীমাৱদ্ধ ৰখা উচিত। পাৰস্পৰিক বুজা-পৰা আৰু সহযোগিতাৰ মাজেৰে বৰ্দ্ধিত আকাংক্ষা পূৰণ কৰিব পাৰি।
অজ্ঞানতা –
যৌনতা এক বিজ্ঞান আৰু যৌন সম্পৰ্কৰ দ্বাৰা আনন্দ পাবলৈ হ’লে যৌন সম্বন্ধীয় এনে বিজ্ঞানৰ বিষয়ে বহুত কথা নাজানিলেও সামান্য জ্ঞান থকা উচিত।
যদি যৌন সম্বন্ধৰ অৰ্থ বীৰ্য স্খলনেই হয়, তেন্তে কোনো সমস্যা নহয়। উত্তেজিত অৱস্থাৰ শীৰ্ষত এনে স্খলন স্বাভাৱিক প্ৰক্ৰিয়া। প্ৰশ্ন হয় স্খলনৰ পূৰ্বে হোৱা আনন্দৰ ৰূপক লৈ।সমগ্ৰ সৃষ্টিকুলৰ মাজত মানুহেই একমাত্ৰ প্ৰাণী, যিয়ে আনন্দ লাভৰ বাবে যৌন সম্বন্ধ গঢ়ে। যদি যৌন সম্পৰ্কত স্খলনৰ পূৰ্বে কোনো আনন্দ পোৱা নাযায়, তেন্তে এনে সম্বন্ধৰ কোনো উপযোগিতা নাথাকিব।
সেইবাবে কিছুমান কথা জনা আৱশ্যক। যেনে- সঠিকৰূপত যৌন সম্বন্ধ কেনেদৰে গঢ়িব পাৰি, সম্বন্ধৰ সময়ছোৱাত স্ত্ৰী-পুৰুষৰ গতিবিধি কেনে হোৱা উচিত- ইত্যাদি। এনেধৰণৰ আপাত দৃষ্টিত সাধাৰণ যেন লগা কিন্তু অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ কথাবোৰ নজনাৰ বাবেই সম্পৰ্ক অতি সাধাৰণ হৈ পৰে আৰু স্ত্ৰী বা পুৰুষ কোনোবাজনে নিজকে অতৃপ্ত বা অসুস্থ যেন বোধ কৰে। কোনো কোনো ক্ষেত্ৰত পুৰুষে আনন্দ লাভৰ অপূৰ্ণতাৰ সম্পূৰ্ণ দোষ স্ত্ৰীৰ ওপৰত জাপি দিয়ে। আকৌ যৌন সম্পৰ্কৰ ক্ষেত্ৰত আধাডুখৰীয়া জ্ঞানেও বিপদ মাতে।
বিপজ্জনক এনে জ্ঞানৰ ফলত স্বাস্থ্যবান ব্যক্তিয়েও মনে মনে নিজকে অসুস্থ বুলি ভাবিবলৈ লয়।
এজন স্বাস্থ্যবান ব্যক্তিয়ে নিজকে অসুস্থ যেন বোধ কৰি যেতিয়া চিকিৎসা গ্ৰহণ কৰিবলৈ লয়, তেতিয়া তেওঁ এজন ৰোগীত পৰিণত হয়।
সেইবাবে নিজে কোনো যৌনৰোগত আক্ৰান্ত হোৱা বুলি ভবাৰ আগতে এই সম্পৰ্কে জ্ঞান অৰ্জন কৰা আৱশ্যক।
পশ্চিমীয়া প্ৰভাৱ –
পশ্চিমীয়া সংস্কৃতিয়ে যৌনৰোগ বৃদ্ধিত অৰিহণা যোগাইছে। পশ্চিমীয়া দেশে যৌনৰোগ কেৱল আমাৰ দেশতে নহয়, সমগ্ৰ পৃথিৱীলৈ বিয়পাইছে।
চিফিলিচৰ দৰে যৌনৰোগ যেনেদৰে পশ্চিমৰ অৱদান, ঠিক তেনেদৰে এইডছৰ দৰে ঘাতক ৰোগো পশ্চিমীয়া সংস্কৃতিৰে প্ৰভাৱ। পৃথিৱীৰ যিবিলাক দেশত তুলনামূলকভাৱে যৌন উন্মুক্ততা অধিক, সেইবিলাক দেশতে এইডছ ৰোগৰ প্ৰাদুৰ্ভাবো বেছি।
তেনেবিলাক দেশত যৌন বিকৃতিও অধিক হাৰত বৃদ্ধি পাইছে। পশ্চিমীয়া দেশবোৰ উন্নয়ণশীল দেশতকৈ যিহেতু অধিক আগবঢ়া, সেয়ে ইয়াৰ প্ৰভাৱ সমগ্ৰ বিশ্বত পৰাটো সমগ্ৰ বিশ্বত পৰাটো স্বাভাৱিক।
এইডছৰ দৰে ঘাতকৰোগৰ কোনো চিকিৎসা এতিয়ালৈকে ওলোৱা নাই। অদূৰ ভৱিষ্যতে এনে চিকিৎসা আৱিষ্কাৰ হ’লে সকলোতকৈ প্ৰথমে আৰু সকলোতকৈ বেছি লাভৱান হ’ব পশ্চিমীয়া দেশবোৰহে। উন্নয়ণশীল আৰু অনুন্নত দেশবোৰ এইডছৰ অভিশাপত বহুদিনলৈ শাপগ্ৰস্ত হৈ থাকিব লাগিব।
যৌন ৰোগ বৃদ্ধিৰ মূল কাৰণ হৈছে যৌন বিকৃতি। এই বিকৃতিয়ে পৰিবাৰিক আৰু সামাজিক মৰ্যাদা ছিন্ন-ভিন্ন কৰি পেলাইছে।
আমাৰ দেশত যৌনতা পত্নীৰ মাজতে সীমাৱদ্ধ আছিল। কিন্তু যেতিয়াৰ পৰা যৌনতা এক পণ্য সামগ্ৰীত পৰিণত হ’ল, তেতিয়াৰ পৰা যৌনৰোগো বৃদ্ধি পালে।
পশ্চিমীয়া সভ্যতাৰ এনে প্ৰভাৱ আদৰি লোৱাটো আমাৰ বাবে দুৰ্ভাগ্য। যৌনৰোগৰ পৰা হাতসাৰি থকাৰ উপায় হ’ল নিজকে সংশোধন কৰা আৰু চাৰিত্ৰিক বিশুদ্ধতা পালন কৰা।
যিবোৰ নিয়ম, ব্যৱস্থা আৰু পৰম্পৰা আমাৰ সমাজে সৃষ্টি কৰি থৈছে- সেইবোৰ পালন কৰিলেই যৌন সম্পৰ্কৰ যোগেদি বিয়পা ৰোগ সম্পূৰ্ণৰূপে নিয়ন্ত্ৰণ হ’ব।
লেখিকা: ডাঃ সুচিত্ৰা দত্ত বৰুৱা