পেটৰ চৰ্বি কমাবলৈ জিমলৈ যাব নালাগে, কিছুমান অভ্যাস সলনি কৰিলেও চৰ্বি কমি যাব।কেৱল কেইটামান অভ্যাস সলনি কৰি ওজন কমাবলৈ জিমলৈ যোৱাৰ প্ৰয়োজন নাই।
ক্ষীণ হ’ব কোনে নিবিচাৰে? কিন্তু এই সপোন সকলোৰে পূৰণ নহয়। আনহাতে যিসকলে প্ৰতিদিনে চৰ্বি কমাবলৈ জিমলৈ যায় তেওঁলোকে ভালদৰেই জানে যে লক্ষ্যত উপনীত হ’বলৈ কিমান কষ্ট কৰিব লাগে। জিমত গ’লে প্ৰিয় খাদ্যৰ পৰা নিজকে আঁতৰাই ৰাখিব লাগিব। ইমানখিনি কৰা পিছতো বহুতৰ ক্ষীণ হোৱাৰ সপোন পূৰণ নহয়। খাদ্য বা ব্যায়াম একেবাৰেই উপকাৰী নহয় বুলি ক’ব নোৱাৰি। কিন্তু কথাটো সময়সাপেক্ষ। দুদিন ডায়েট কৰিলে বা এসপ্তাহ জিমলৈ গ’লে সোনকালে ওজন কমিব বুলি আশা কৰা উচিত নহয়। ওজন বৃদ্ধিৰ প্ৰৱণতা কেনেকৈ হ্ৰাস কৰিব পাৰি জানো আহক-
১) ওজন কমাবলৈ যিদৰে খাদ্যৰ পৰিমাণৰ প্ৰতি গুৰুত্ব দিব লাগে ঠিক তেনেদৰে পানীয়ৰ প্ৰতিও গুৰুত্ব দিব লাগে। বটলত ভৰোৱা ফলৰ ৰস বা চ’ডাত প্ৰচুৰ পৰিমাণে চেনি থাকে। ই কেৱল কেলৰি বৃদ্ধি কৰাই নহয়, ওজনো বৃদ্ধি কৰে। গতিকে এনে খাদ্য খোৱাৰ পৰা আঁতৰি থাকিব লাগে। এই সকলোবোৰৰ বাহিৰেও সঘনাই পানী খোৱাটো প্ৰয়োজনীয়। ই শৰীৰ আৰ্দ্ৰ কৰি ৰাখিব। যেতিয়া শৰীৰত পানীৰ পৰিমাণ কমি যায় তেতিয়া ওজন বাঢ়িবলৈ আৰম্ভ কৰে।
২) ব্যস্ত জীৱনত নিয়ম মানি চলা। অফিচ, মিটিং, ঘৰুৱা কাম চম্ভালি থকাৰ সময়ত নিজৰ যত্ন লোৱাটো সম্ভৱ নহয়। কিন্তু খোৱা-বোৱা আৰু শোৱা সময় অনুযায়ী কৰিব লাগে।
৩) ব্যায়াম কৰিবলৈ সকলো সময়তে জিমলৈ যোৱাৰ প্ৰয়োজন নাই। ঘৰতে ব্যায়াম কৰিলে ওজন কমি যাব। অৱশ্যে শাৰীৰিক ব্যায়ামৰ বাবে নিৰ্দিষ্ট সময় নিৰ্ধাৰণ কৰিব লাগিব। ব্যায়াম অবিহনে শৰীৰক সক্ৰিয় কৰি ৰখাটো কঠিন হ’ব।
৪) ঘৰতে ৰন্ধা খাদ্য খাব লাগে। বহুতে বাহিৰত খাই ভাল পায়। কিন্তু বাহিৰৰ খাদ্য খোৱাৰ প্ৰৱণতা শৰীৰৰ বাবে একেবাৰেই ভাল নহয়। সেইটোৱে সমস্যাটো বৃদ্ধি কৰিব পাৰে। ফলত ঘৰুৱা খাদ্যৰ প্ৰতি গুৰুত্ব দিব লগা হয়।