ড্ৰাগছ সেৱন কৰি একেৰাহে দুদিন ধৰি শুই থাকিল সঞ্জয় দত্ত, সাৰ পোৱাৰ লগে লগে পৰিয়ালে অৱস্থা দেখি কান্দিবলৈ ধৰিলে

সঞ্জয় দত্তই ড্ৰাগছ সেৱন কৰি দুদিন শুই থাকিল, সাৰ পোৱাৰ লগে লগে ঘৰৰ কৰ্মচাৰীয়ে অৱস্থা দেখি কান্দিবলৈ ধৰিলে
সঞ্জয় দত্তই সদায় মুকলিকৈ ড্ৰাগছৰ কথা কৈ আহিছে। ছলমান খানৰ গেম শ্ব’ ‘দুছ কা দম’ত সঞ্জয় দত্ত আহি উপস্থিত হোৱাৰ সময়ত তাত উপস্থিত কলেজীয়া ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ সৈতে তেওঁৰ জীৱনৰ কথা পাতিছিল।সঞ্জয় দত্ত সৰুতে ড্ৰাগছৰ প্ৰতি আসক্ত হৈ পৰিছিল। ন বছৰ বয়সৰ পৰাই তেওঁ চিগাৰেট খাবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল। তেওঁৰ নিচা ইমানেই বাঢ়ি গ’ল যে তেওঁ আনকি ড্ৰাগছ সেৱন কৰিবলৈও আৰম্ভ কৰিলে। পিছত তেওঁও ৰিহাব চেণ্টাৰত থাকি বহুদিনৰ মূৰত ড্ৰাগছৰ অভ্যাসৰ পৰা মুক্তি পালে। সঞ্জয় দত্তই সদায় মুকলিকৈ ড্ৰাগছৰ কথা কৈ আহিছে। সঞ্জয় দত্ত যেতিয়া ছলমান খানৰ গেম শ্ব’ ‘দুছ কা দম’ত উপস্থিত হয়, তেতিয়া তাত উপস্থিত কলেজীয়া ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ সৈতে তেওঁৰ জীৱনৰ কথা পাতিলে।

সঞ্জয় দত্তই কৈছিল যে এবাৰ ড্ৰাগছ সেৱন কৰি দুদিন শুইছিল। পিছদিনা যেতিয়া সাৰ পাই উঠিল, তেতিয়া তেওঁৰ বৰ ভোক লাগিল। সঞ্জয় দত্তই ক’লে, ‘ড্ৰাগছ বৰ অসাৰ বস্তু। এটা সময়ত মই এটা কঠিন নিচা লৈ আহিছিলো, ৰুমলৈ গৈ শুইছিলো, দিনটোৰ ৭-৮ বজা হ’ব, যেতিয়া মই সাৰ পাম তেতিয়া মোৰ ভোক লাগিছিল। মই এজন চাকৰক ক’লোঁ, মই বৰ বুঢ়া চাকৰ, ক’লোঁ, মোক অলপ খাদ্য দিয়ক। সেয়ে সি কান্দিবলৈ ধৰিলে, ক’লে – দুদিন পিছত আপুনি খাদ্য বিচাৰিছে।

সঞ্জয় দত্তই আৰু ক’লে, ‘দুদিন ক’ত ক’লোঁ? যোৱা নিশা শুইছিলো। সি ক’লে, নাই তুমি দুদিন আগতে শুইছিলা, মই সচেতন নাছিলোঁ। সেইদিনা মই সিদ্ধান্ত লৈছিলো যে মই গুচি যাম।