✍ অংশুমান ভূঞা
গণতন্ত্ৰত ‘ৰাইজেই ৰজা’ বুলি কোৱা হয় যদিও সেয়া বৰ্তমান এক প্ৰহসনতহে পৰিণত হোৱা দেখিবলৈ পোৱা গৈছে। ৰাইজে কেৱল নিৰ্বাচনৰ আগমুহূৰ্ততহে ৰজাঘৰৰ পৰা কিছু গুৰুত্ব লাভ কৰে। সেই সময়ত ৰজাঘৰীয়াসকলে সাৰ পায়, কাৰেঙৰ সুখনিদ্ৰাৰ পৰা উঠি মাটিত খোজ পেলায়। প্ৰজাৰ দুখত নিজকে বিলীন কৰি দিয়ে। পিছে নিৰ্বাচনী বৈতৰণী পাৰ হোৱাৰ লগে লগেই সকলো ফুটুকাৰ ফেন। ৰজা-প্ৰজাৰ মাজত বৃহৎ ব্যৱধান আহি পৰে। নিৰ্বাচনৰ আগমুহূৰ্তত যিজন নেতাক গাঁৱে-গাঁৱে ‘আই-বোপাই’ সম্বোধনেৰে কল্পনাৰ সাতোৰঙী ৰামধেনু অঁকোৱাত ব্যস্ত থকা দেখিবলৈ পোৱা যায়, সেই একেজন নেতাৰ নিৰ্বাচন যোৱাৰ পিছতেই ছাঁটোৱেই দেখিবলৈ নোপোৱা হয়। প্ৰজাই লগ ধৰিবলৈ গৈ বিমুখ হয়। নেতাৰ কনভয় আহিব কাৰণে ৰাজআলিও স্তব্ধ হৈ পৰে। আপোনাৰ মোৰ সময়ৰ যেন একো মূল্য নাই তেওঁলোকৰ ওচৰত। বোন্দাপৰ দি নেতা পাৰ হোৱালৈ ৰৈ থাকক। লাগিলে আপোনাৰ ১ মিনিট পলমৰ বাবে আপোনাৰ প্ৰাণেই নাযাওক কিয়।মাটিৰ মানুহ হোৱাৰ ভাও ধৰা নেতা পাৰ হোৱাৰ পাছতহে ৰক্ষা। অৰ্থাৎ যাৰ যহত শাখা-সেন্দূৰ, তাকে পাতে ভোকোৰা এন্দুৰ’। এতিয়া সেই একেই বৈষম্য বিশ্বসংহাৰী ক’ৰোনাৰ সময়তো। পূৰ্ণ লকডাউনত আমি দেখিবলৈ পাইছিলোঁ ক’ৰোনা সাৱধানতাৰ নিয়ম ভংগ কৰা-নকৰা জনতাক কেনেদৰে প্ৰশাসনে নিৰ্মমভাৱে অত্যাচাৰ কৰিছিল। খোদ মন্ত্ৰী-বিধায়কে গৈও অনেকক ধমকি দিছিল।কিন্তু এতিয়া সেই মন্ত্ৰী-বিধায়কৰ নিজৰেই ওলোটা স্বৰূপ।কাৰণ সন্মুখত নিৰ্বাচন। গতিকে ক’ৰোনাৰ সংহাৰী ৰূপকো আওকাণ কৰি কাৰেঙৰ নেতাগণ মাটিলৈ নামি কোনো ধৰণৰ ক’ৰোনাৰ সতৰ্কতা নমনাকৈ গাঁৱে-ভূঞে, নগৰে-চহৰে সভা-সমিতি কৰি ঘূৰি ফুৰিছে। ইফালে আকৌ সাধাৰণ ৰাইজৰ ক্ষেত্ৰত আৰক্ষী-প্ৰশাসনে জৰিমনা বিহি আছে। এতিয়া প্ৰশ্ন হয়, কৰ’নাই কি ৰাজনৈতিক নেতাগণক নাপায় নেকি? তেনেকুৱাতো হোৱা নাই। নেতাগণ আক্ৰান্ত হৈয়ে আছে।তাৰ পিছতো কিয় এনে ওভোতগোৰে নচা কাৰবাৰ ? কেৱল ভোটৰ অংকহে মূল নেকি? কথাৰ ফুলজাৰিত দেখোন ৰাইজৰ হিত চিন্তা কৰি নেতাগণৰ তৰণিয়ে নোপোৱা অৱস্থা। ৰাজনৈতিক নেতাৰ সভা বুলি জানিলে মানুহৰ সোঁত বোৱাটো নিশ্চিত। নহ’লে হিতাধিকাৰী আঁচনিৰপৰা বঞ্চিত হোৱাৰ ভয়।এনে সভাই-সমিতিয়ে অগণন মানুহৰ সমাগমে পৰিস্থিতি জটিলৰপৰা জটিলতৰ কৰি নিব যে খাটাং। একমাত্ৰ নিৰ্বাচনী অংক আৰু ক্ষমতাৰ খঁকতে সাধাৰণ মানুহক সংকটৰ মুখলৈ ঠেলি দিবলৈও কুণ্ঠাবোধ কৰা নাই। ৰাজনৈতিক নেতায়েই নীতি-নিয়ম নামানে বুলি বহুজন নিয়ম ভংগ কৰিবলৈ উদ্বুদ্ধ নহ’বনে ? যদি ক’ৰোনা একোৱেই নহয় তেন্তে অতবোৰ ভেকোভাওনাৰ কি প্ৰয়োজন ?