ছালৰ ৰোগত –
বন্ধাকবিৰ পাত হেঁচি ছালত লগাই ৰোগ ভাল কৰা দৃষ্টান্ত আমাৰ সমাজত আছে। ছালত হোৱা ঘা, ফোঁহ বা ছাল উখহি উঠা আৰু ছালৰ খজুৱতিত কবিৰ পাত এইদৰে প্ৰয়োগ কৰা হয়। বাহিৰৰ ডাঠ আৰু অধিক সেউজীয়া পাত অধিক কাৰ্যকৰী। প্ৰয়োগ কৰাৰ আগতে পাতবোৰ গৰম পানীৰে ধুই চাফা গামোচাৰে শুকান কৰি ল’ব লাগে। এনে পাত যিবোৰ ঠাইত লগোৱা হয় তাক দিনটোৰ বাবে লগাই থ’ব পাৰি। পাতৰ ৰং সলনি হ’লে নতুন পাত লগাব লাগে। আৰোগ্য নোহোৱালৈ এইদৰে পাত সলাই থাকিব লাগে।
আগতীয়া বৃদ্ধাৱস্থা –
বহু গৱেষণাত প্ৰমাণ পোৱা গৈছে যে বন্ধাকবিত বহু পদাৰ্থ আৰু খনিজ লৱণ থাকে, যাৰ ফলত ই আগতীয়া বৃদ্ধাৱস্থা ৰোধ কৰিব পাৰে। বয়স বাঢ়ি গৈ থকা মানুহে বন্ধাকবি খাই থাকিলে ৰক্তবাহী নলীৰ গাত জমা হ’ব ধৰা ডাঠ ব্লকবিলাক নোহোৱা কৰে। তদুপৰি গলব্লাডাৰত পাথৰ জমা হ’ব নিদিয়ে। বন্ধাকবিত থকা ভিটামিন-পি আৰু চিৰ সংযোগে ৰক্তনীল চাফা কৰি ৰাখে আৰু নলীক শক্তি দিয়ে।
ৰঙা বন্ধাকবি –
সচৰাচৰ আমি সেউজীয়া বন্ধাকবি খাওঁ। কিন্তু বিশ্ব খাদ্য সংস্থাই (WFO) ৰঙা কবিত থকা বহুকেইটা গুণৰ বাবে ৰঙা জাতটোও অনুমোদন কৰিছে। ইয়াৰ ৰঙা ৰঙে বুজায়- ইয়াত যথেষ্ট পৰিমাণে এন্থ’ছায়ানিন পলিফেনল আছে। গতিকে ইয়াত যথেষ্ট পৰিমাণে এণ্টিঅক্সিডেণ্ট বা বিজাৰক আৰু প্ৰদাহৰোধী পদাৰ্থ থাকে।
মুঠৰ ওপৰত বন্ধাকবি এবিধ উৎকৃষ্ট পাচলি। ই ভিটামিন- চি আৰু মেংগানিজৰ উৎকৃষ্ট উৎস। ইয়াৰ কেন্সাৰৰোধী গুণ উৎস। কাৰণ ইয়াত থাকে প্ৰচুৰ বিজাৰক, প্ৰদাহৰোধী দ্ৰব্য আৰু গ্লুক’ছিন’লেটছ।