ৰাজহুৱা পৰিবহন‌ আৰু কোভিড-19 ..!

কভিড-19-ৰ দ্বাৰা ৰাজহুৱা পৰিবহন যথেষ্ট ক্ষতিগ্ৰস্ত হৈছে। গতিশীলতা যথেষ্ট পৰিমাণে হ্ৰাস হোৱাৰ সৈতে, বিকাশশীল চহৰবোৰৰ মটৰ চালক সকলে তেওঁলোকৰ ভৱিষ্যতৰ সাৰ্থকতাৰ বাবে কঠিন প্ৰশ্নৰ সন্মুখীন হ’ব লগীয়া হৈছে। উপযুক্ত সঁহাৰিটোৱে আকস্মিক পৰিস্থিতিৰ বাবে পৰিকল্পনা কৰিব পৰা, কিন্তু অৰ্থনৈতিক বিকাশৰ প্ৰক্ৰিয়াত অংশীদাৰী পৰিবহনৰ প্ৰক্ৰিয়াত উক্ত পৰিকল্পনা প্ৰশ্নৰ আঁৰত।
কভিড-19 মহামাৰী আৰম্ভ হোৱাৰ পৰা, প্ৰায় বোৰ চহৰেই ভাইৰাছৰ সংক্ৰমণ সীমিত কৰিবলৈ আৰু জৰুৰীকালীন সঁহাৰিৰ সময়ত মুখ্য কৰ্মীসকলৰ সুৰক্ষিত যাত্ৰা নিশ্চিত কৰাৰ বাবে ৰাজহুৱা পৰিবহনৰ ওপৰত বৃহৎ প্ৰতিবন্ধকতা প্ৰয়োগ কৰিব লগা হৈছে।অৱশ্যে, উন্নয়নশীল চহৰবোৰৰ বাবে আটাইতকৈ ডাঙৰ প্ৰত্যাহ্বান হৈছে যে বেছিভাগ ৰাজহুৱা পৰিবহন অনানুষ্ঠানিক আৰু ব্যক্তিগত মালিকানাধীন ।
চালক সকলক পৰিবহন সেৱা স্থগিত বা হ্ৰাস কৰিবলৈ বাধ্য কৰিলে, তেওঁলোকক ভালৰ বাবে ব্যৱসায়ৰ পৰা আঁতৰাই ৰাখিব লগা হ’ল। – কিন্তু কভিড-19-ৰ দৌৰাত্মৰ পিছৰ পৰ্যায়ত চালক সকলৰ বাবে পুনৰ কৰ্ম সংযোগৰ ক্ষেত্ৰত এক গুৰুত্বপূৰ্ণ উৎসৰ প্ৰতি ভাবুকি অহাটো এক প্ৰকাৰ নিশ্চিত। 
সামাজিক প্ৰভাৱবোৰ নিঃসন্দেহে গুৰুত্বপূৰ্ণ। যদিও ব্যক্তিগত গাড়ীৰ প্ৰৱেশাধিকাৰ থকা সকলে অস্বাভাৱিকভাৱে শান্ত ৰাস্তা উপভোগ কৰিব পাৰে, দৰিদ্ৰ পৰিয়ালবোৰৰ বাবে যিবোৰ ভাগ-বতৰা কৰা পৰিবহনৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰে, মাহধৰি মটৰচালিত ভ্ৰমণৰ পৰা বঞ্চিত হ’লে ধ্বংসাত্মক পৰিণাম হ’ব পাৰে।যিসকল নিম্ন আয়ৰ বাসিন্দাৰ খোজ কঢ়া বা চাইকেল চলোৱাৰ বাহিৰে কোনো উপায় নাই, সেই সকলৰ ক্ষেত্ৰত কিন্তু অতিৰিক্ত কাৰফিউ আৰু বাহিৰৰ সময়সীমাৰ সৈতে, কাম আৰু সামাজিক সেৱাৰ প্ৰৱেশাধিকাৰ গুৰুতৰভাৱে বাধাগ্ৰস্ত হ’বলগীয়া হৈছে। 
  দেখিবলৈ পোৱা যায় যে ৰাজ্যত আন্তঃ জিলাৰ পৰিভ্ৰমণ বন্ধ হৈ পৰাত ব্যক্তিগত মালিকানাধীন দৰিদ্ৰ কৰ্মী সকলৰ বাবে কৰ্ম জীৱন আগবঢ়াই লোৱাৰ ক্ষেত্ৰত তীব্ৰ প্ৰত্যাহ্বানৰ সম্মুখীন হৈছে। । ই কেৱল নিম্ন আয়ৰ পৰিয়ালবোৰক বিদ্যমান চাকৰিৰ পৰা বিচ্ছিন্ন নকৰে, লগতে তেওঁলোকৰ নতুন সুযোগৰ প্ৰৱেশাধিকাৰ সীমিত কৰে, দৰিদ্ৰ সম্প্ৰদায়ৰ মাজত অধিক নিবনুৱাৰ বিপদাশংকা লয়, আৰু ব্যক্তি আৰু চহৰ দুয়োৰে বাবে দীৰ্ঘম্যাদী অৰ্থনৈতিক ফলাফলক আঘাত কৰে। কিয়নো দেশ অথবা ৰাজ্য এখনৰ অৰ্থনীতি জনমূৰি আয়ৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰে।
বহুতো দেশৰ বাবে, নাগৰিকসকলে ভ্ৰমণ কৰিব নোৱাৰিলে জীৱিকা সংৰক্ষণৰ বাবে সামাজিক সমৰ্থন আৰু ঘৰৰ পৰা কাম কৰা আঁচনিবোৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ জীৱন-ৰেখা হৈ আহিছে। কিন্তু উন্নয়নশীল দেশৰ প্ৰেক্ষাপটত এনে কাৰ্যসূচী অত্যন্ত প্ৰত্যাহ্বানজনক। 
কেইবা দশকৰ গৱেষণাই দেখুৱাইছে যে চহৰসমূহৰ বৃহৎ পৰিমাণৰ অৰ্থনৈতিক বিকাশৰ বাবে উন্নত গতিশীলতাই হৈছে মূল চাবিকাঠি। 
অৰ্থনৈতিক প্ৰমাণে দেখুৱায় যে অভিগম্যতা হ্ৰাস কৰিলে নিবনুৱা বৃদ্ধি হোৱাৰ সম্ভাৱনা আছে, সুযোগৰ প্ৰৱেশাধিকাৰ দুৰ্বল হৈ পৰে, আৰু সামগ্ৰিক নগৰীয় উৎপাদনশীলতা ক্ষতিগ্ৰস্ত হ’ব পাৰে। সেয়েহে চৰকাৰে এক অতি কঠিন প্ৰত্যাহ্বানৰ সন্মুখীন হৈছে: তেওঁলোকে ৰাজহুৱা পৰিবহনৰ অস্তিত্ব সুৰক্ষিত কৰাৰ লগতে কভিড-19-ৰ সময়ত সুৰক্ষিত গতিশীলতা নিশ্চিত কৰিব পৰাটোৱে সাম্প্ৰতিক সময়ৰ এক প্ৰত্যাহ্বান।