হাড়ৰ শক্তিৰ বাবে কেলচিয়ামৰ প্ৰয়োজন। কেলচিয়ামৰ অভাৱত হাড় দুৰ্বল হৈ পৰে। কেলচিয়ামৰ অভাৱত ৰিকেট আৰু অষ্টিঅ’পৰ’ছিছৰ দৰে গুৰুতৰ ৰোগ হয়। আমি খাদ্যত কেলচিয়াম সমৃদ্ধ বস্তু খাব লাগে। শৰীৰৰ হাড় দুৰ্বল হৈ খোজ কঢ়াত অসুবিধা হয়। হাড় শৰীৰৰ আধাৰ। বেয়া জীৱনশৈলী আৰু শৰীৰত পুষ্টিৰ অভাৱৰ বাবে হাড়বোৰ সৰুৰে পৰাই দুৰ্বল হ’বলৈ আৰম্ভ কৰিছে। ইয়াৰ বাবেই সকলোৰে কঁকালৰ বিষ হ’বলৈ আৰম্ভ কৰে আৰু কিছুমানৰ গাঁঠিৰ বিষ হয়। কিছুমান মানুহৰ ক্ষেত্ৰত হাড় দুৰ্বল হোৱাৰ লক্ষণ স্পষ্টকৈ দেখা নাযায়। যদি আপুনি হাড় আৰু শৰীৰক মজবুত কৰি ৰাখিব বিচাৰে তেন্তে কেলচিয়ামযুক্ত বস্তু খোৱাটো প্ৰয়োজনীয়।
কেলচিয়ামৰ উৎস
গাখীৰ কৰ্কট ৰোগৰ এক উত্তম উৎস। যদি আপুনি ভাবে যে কেলচিয়াম কেৱল গাখীৰ আৰু গাখীৰৰ পৰা তৈয়াৰী সামগ্ৰীতহে থাকে, তেন্তে আপুনি ভুল কৰিছে। আমি আন বস্তুৰ পৰাও কেলচিয়াম পাব পাৰো।
তিল
তিলত বহুতো পুষ্টিকৰ উপাদান থাকে। এইবোৰত কেলচিয়াম প্ৰচুৰ পৰিমাণে পোৱা যায়। বগা আৰু ক’লা দুয়োটা তিলতে কেলচিয়াম আৰু ভিটামিন প্ৰচুৰ পৰিমাণে থাকে আৰু হাড় মজবুত কৰাৰ কাম কৰে। লাডু বা চাটনি বনাই খাদ্যত তিল অন্তৰ্ভুক্ত কৰিব পাৰে।
সেউজীয়া শাক-পাচলি
সেউজীয়া শাক-পাচলি কেলচিয়ামৰ ভাল উৎস। কচুত কেলচিয়াম প্ৰচুৰ পৰিমাণে থাকে। কচুৰ উপৰিও বাথুৱা আৰু সৰিয়হ সেউজীয়াতো ভাল পৰিমাণৰ কেলচিয়াম পোৱা যায়। এনে শাক-পাচলি খালে হাড়বোৰ মজবুত হৈ থাকে।
সৰিয়হ
সৰিয়হত প্ৰচুৰ পৰিমাণে কেলচিয়াম থাকে। সৰিয়হৰ পৰা তৈয়াৰী বস্তু খালে শৰীৰত কেলচিয়াম যোগান ধৰা হয়। সৰিয়হৰ টুকুৰা, সৰিয়হৰ গাখীৰ আৰু পনিৰৰ দৰে বস্তু দৈনিক খাদ্যত খাব পাৰি।
মচুৰ দাইল
দালিত কেলচিয়াম থাকে। চানা দল, ৰাজমা আৰু উৰাদ দলত যথেষ্ট পৰিমাণৰ কেলচিয়াম পোৱা যায়। যদি দৈনিক খাদ্যত মচুৰ দাইল অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হয়, তেন্তে শৰীৰত কেলচিয়ামৰ অভাৱ নহ’ব।
মাছ
মাছক কেলচিয়ামৰ উত্তম উৎস বুলি গণ্য কৰা হয়। পুষ্টিকৰ মাছ খাই হাড়বোৰ মজবুত হৈ থাকে। চাৰ্ডিন মাছত প্ৰচুৰ পৰিমাণে কেলচিয়াম থাকে।