শীতকালত শৰীৰত বহু পৰিৱৰ্তন ঘটে। এফালে ফ্লু আৰু ঋতুভিত্তিক ৰোগৰ সম্ভাৱনা বৃদ্ধি পোৱাৰ বিপৰীতে হৃদৰোগও যথেষ্ট বৃদ্ধি পায়। পৰিসংখ্যা অনুসৰি শীতকালত হাৰ্ট এটেকৰ ঘটনা দ্ৰুতগতিত বৃদ্ধি পায়। কিন্তু আপুনি জানেনে শীতকালত হাৰ্ট এটেক হোৱাৰ সম্ভাৱনা কিয় শীতকালত বৃদ্ধি পায়। আচলতে ঠাণ্ডা বতৰত সিৰাবোৰ সৰু হৈ কঠিন হ’বলৈ আৰম্ভ কৰে। এইবোৰ স্বাভাৱিক কৰিবলৈ শৰীৰত তেজৰ সোঁত বাঢ়িবলৈ আৰম্ভ কৰে, যাৰ ফলত ৰক্তচাপ বৃদ্ধি পায়। ইয়াৰ ফলত হৃদযন্ত্ৰৰ ওপৰত চাপ পৰে আৰু হাৰ্ট এটেক হয়।
আনহাতে ঠাণ্ডাত হৃদৰোগীৰ হাৰ্ট এটেকৰ সম্ভাৱনা ৩১ শতাংশ বৃদ্ধি পায়। এই ঋতুত এই কাম কৰিবলৈ হৃদযন্ত্ৰই স্বাভাৱিকতকৈ অধিক কষ্ট কৰিবলগীয়া হয়, যাৰ বাবে হাৰ্ট এটেকৰ সম্ভাৱনা বৃদ্ধি পায়।
শীতকালীন হাৰ্ট এটেকৰ আন কিছুমান কাৰণো আছে। যেনে-
হৃদযন্ত্ৰ সুস্থ কৰি ৰাখিবলৈ ৰক্তচাপ নিয়ন্ত্ৰণত ৰাখিব লাগে। শীতকালত যিমান পাৰি কম নিমখ খাব লাগে।
ঠাণ্ডা বতৰত মানুহে কম পানী খায়, যিটো হৃদযন্ত্ৰৰ বাবে উপকাৰী বুলি বিবেচিত হয়।
শীতকালত হৃদৰোগীয়ে ৰাতিপুৱা অতি সোনকালে সাৰ পাব নালাগে। সোনকালে সাৰ পালে স্নায়ু সংকুচিত হৈ পৰে আৰু এনে পৰিস্থিতিত লগে লগে ব্যায়াম বা খোজ কঢ়াত অসুবিধা হ’ব পাৰে। গতিকে সূৰ্যৰ পোহৰ হোৱাৰ পিছতহে বাহিৰলৈ ওলাই যাব লাগে আৰু লঘু ব্যায়ামহে কৰিব লাগে। কাপোৰেৰে শৰীৰ ঢাকি ৰাখিব লাগে।
শীতকালত মানুহে ভজা খাদ্য বেছিকৈ খায়। ইয়াৰ বাবে বেয়া কলেষ্টেৰলৰ পৰিমাণ বৃদ্ধি হ’বলৈ আৰম্ভ কৰে। যাৰ বাবে হাৰ্ট এটেকৰ সম্ভাৱনা বহু পৰিমাণে বৃদ্ধি পাব পাৰে। গতিকে ঠাণ্ডা বতৰত পৰঠা আৰু তেলীয়া বস্তু খোৱাৰ পৰা বিৰত থাকিব লাগে।